ποτό

Greek

Etymology

From Ancient Greek ποτόν (potón), noun use of the neuter form of ποτός (potós, “drinkable”), from Proto-Hellenic *potós, from Proto-Indo-European *ph₃tós (“(having been) drunk; having drunk”), derived from the root *peh₃- (“to drink”). Cognate with Italian poto.

Pronunciation

• IPA^(key): /poˈto/

Noun

ποτό • (potó) n (plural ποτά)

1. beverage, drink

Declension

	singular	plural
nominative	ποτό (potó)	ποτά (potá)
genitive	ποτού (potoú)	ποτών (potón)
accusative	ποτό (potó)	ποτά (potá)
vocative	ποτό (potó)	ποτά (potá)

Related terms

• απότιστος (apótistos, “unwatered”, adjective)
• κρασοπότηρο n (krasopótiro, “wine glass”)
• ποτάμι n (potámi, “river, stream”)
• ποταμός m (potamós, “river, stream”)
• ποτηράκι n (potiráki, “small glass”)
• ποτήρι n (potíri, “glass, tumbler”)
• πότης m (pótis, “drinker”)
• ποτίζω (potízo, “to water, to irrigate”)
• πότισμα n (pótisma, “watering”)
• ποτιστήρι f (potistíri, “watering can”)
• ποτιστής m (potistís, “waterer”)
• ποτιστικός (potistikós, “watering”, adjective)
• ποτίστρα f (potístra, “water trough, watering hole”)
• ποτοαπαγόρευση f (potoapagórefsi, “prohibition”)
• ποτοποιείο n (potopoieío, “distillery”)
• ποτοποιός m (potopoiós, “distiller”)
• ποτοπωλείο n (potopoleío, “wine shop”)
• πότρια f (pótria, “drinker”)

 

References

• ποτό, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

• ποτό on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el