πολυπόθητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Koine Greek πολυπόθητος (polupóthētos), By surface analysis, πολυ- (poly-) + πόθητος (póthitos).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]πολυπόθητος • (polypóthitos) m (feminine πολυπόθητη, neuter πολυπόθητο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πολυπόθητος (polypóthitos) | πολυπόθητη (polypóthiti) | πολυπόθητο (polypóthito) | πολυπόθητοι (polypóthitoi) | πολυπόθητες (polypóthites) | πολυπόθητα (polypóthita) | |
| genitive | πολυπόθητου (polypóthitou) | πολυπόθητης (polypóthitis) | πολυπόθητου (polypóthitou) | πολυπόθητων (polypóthiton) | πολυπόθητων (polypóthiton) | πολυπόθητων (polypóthiton) | |
| accusative | πολυπόθητο (polypóthito) | πολυπόθητη (polypóthiti) | πολυπόθητο (polypóthito) | πολυπόθητους (polypóthitous) | πολυπόθητες (polypóthites) | πολυπόθητα (polypóthita) | |
| vocative | πολυπόθητε (polypóthite) | πολυπόθητη (polypóthiti) | πολυπόθητο (polypóthito) | πολυπόθητοι (polypóthitoi) | πολυπόθητες (polypóthites) | πολυπόθητα (polypóthita) | |
Related terms
[edit]- see: ποθώ (pothó)
References
[edit]- ^ πολυπόθητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language