πολιτειακός

Greek

Adjective

πολιτειακός • (politeiakós) m (feminine πολιτειακή, neuter πολιτειακό)

1. constitutional, state
2. (as a noun) state

Declension

Declension of πολιτειακός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πολιτειακός (politeiakós)	πολιτειακή (politeiakí)	πολιτειακό (politeiakó)		πολιτειακοί (politeiakoí)	πολιτειακές (politeiakés)	πολιτειακά (politeiaká)
genitive	πολιτειακού (politeiakoú)	πολιτειακής (politeiakís)	πολιτειακού (politeiakoú)		πολιτειακών (politeiakón)	πολιτειακών (politeiakón)	πολιτειακών (politeiakón)
accusative	πολιτειακό (politeiakó)	πολιτειακή (politeiakí)	πολιτειακό (politeiakó)		πολιτειακούς (politeiakoús)	πολιτειακές (politeiakés)	πολιτειακά (politeiaká)
vocative	πολιτειακέ (politeiaké)	πολιτειακή (politeiakí)	πολιτειακό (politeiakó)		πολιτειακοί (politeiakoí)	πολιτειακές (politeiakés)	πολιτειακά (politeiaká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολιτειακός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολιτειακός, etc.)

Synonyms

• (constitutional): συνταγματικός (syntagmatikós)
• (noun): κράτος m (krátos, “state”)

Related terms

• πολιτικός (politikós, “political”)

See also

• σύνταγμα n (sýntagma, “constitution”)