πλήξη
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek πλῆξις (plêxis), from πλήσσω (plḗssō, “to strike”)
Noun
[edit]πλήξη • (plíxi) f (uncountable)
Declension
[edit]| singular | |
|---|---|
| nominative | πλήξη (plíxi) |
| genitive | πλήξης (plíxis) |
| accusative | πλήξη (plíxi) |
| vocative | πλήξη (plíxi) |
Also, older or formal genitive singlar: πλήξεως (plíxeos)
Related terms
[edit]- πλήττω (plítto, “being bored”)