πιόνιο
Greek
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from English pion. Morphologically from πι or πεῖ for pi + -ιο (as in ancient -ιον (-ion) and New Latin -ium).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]πιόνιο • (piónio) n (plural πιόνια)
- (physics) pion, alternative form of πι-μεσόνιο.
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | πιόνιο (piónio) | πιόνια (piónia) |
| genitive | πιονίου (pioníou) πιόνιου (pióniou) |
πιονίων (pioníon) |
| accusative | πιόνιο (piónio) | πιόνια (piónia) |
| vocative | πιόνιο (piónio) | πιόνια (piónia) |
Related terms
[edit]- μεσόνιο n (mesónio, “meson”)
- and see υποατομικό (ypoatomikó, “subatomic”) σωματίδιο n (somatídio, “particle”)
Further reading
[edit]
πιόνιο on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
