παντρεύω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek παντρεύω or ὑπανδρεύω (hupandreúō), from Hellenistic ὕπανδρος (húpandros, “married”), from ὑπό (hupó, “under”) + ἀνδρός (andrós, “of man”).

Pronunciation

• IPA^(key): /panˈdɾe.vo/
• Hyphenation: πα‧ντρεύ‧ω

Verb

παντρεύω • (pantrévo) (past πάντρεψα, passive παντρεύομαι, p‑past παντρεύτηκα, ppp παντρεμένος)

1. to marry off, wed (arrange or take part in a marriage)
2. (figuratively) to match, combine

Conjugation

παντρεύω   παντρεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	παντρεύω	παντρέψω	παντρεύομαι	παντρευτώ
2 sg	παντρεύεις	παντρέψεις	παντρεύεσαι	παντρευτείς
3 sg	παντρεύει	παντρέψει	παντρεύεται	παντρευτεί
1 pl	παντρεύουμε, [‑ομε]	παντρέψουμε, [‑ομε]	παντρευόμαστε	παντρευτούμε
2 pl	παντρεύετε	παντρέψετε	παντρεύεστε, παντρευόσαστε	παντρευτείτε
3 pl	παντρεύουν(ε)	παντρέψουν(ε)	παντρεύονται	παντρευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	πάντρευα	πάντρεψα	παντρευόμουν(α)	παντρεύτηκα
2 sg	πάντρευες	πάντρεψες	παντρευόσουν(α)	παντρεύτηκες
3 sg	πάντρευε	πάντρεψε	παντρευόταν(ε)	παντρεύτηκε
1 pl	παντρεύαμε	παντρέψαμε	παντρευόμασταν, (‑όμαστε)	παντρευτήκαμε
2 pl	παντρεύατε	παντρέψατε	παντρευόσασταν, (‑όσαστε)	παντρευτήκατε
3 pl	πάντρευαν, παντρεύαν(ε)	πάντρεψαν, παντρέψαν(ε)	παντρεύονταν, (παντρευόντουσαν)	παντρεύτηκαν, παντρευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα παντρεύω ➤	θα παντρέψω ➤	θα παντρεύομαι ➤	θα παντρευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παντρεύεις, …	θα παντρέψεις, …	θα παντρεύεσαι, …	θα παντρευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παντρέψει   έχω, έχεις, … παντρεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … παντρευτεί   είμαι, είσαι, … παντρεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παντρέψει   είχα, είχες, … παντρεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … παντρευτεί   ήμουν, ήσουν, … παντρεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παντρέψει   θα έχω, θα έχεις, … παντρεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … παντρευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … παντρεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πάντρευε	πάντρεψε, (πάντρευ' 1)	—	παντρέψου
2 pl	παντρεύετε	παντρέψτε, (παντρεύτε2)	παντρεύεστε	παντρευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	παντρεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας παντρέψει ➤		παντρεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	παντρέψει		παντρευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. πάντρευ' την ("marry her off!"). Compare to the passive παντρέψου την ("marry her!").  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• νυμφεύω (nymfévo, “give a woman to marriage”)
• στεφανώνω (stefanóno, “crown with a wreath during marriage ceremony”)

Derived terms

• κακοπαντρεύω (kakopantrévo)
• καλοπαντρεύω (kalopantrévo)
• μικροπαντρεύω (mikropantrévo)
• ξαναπαντρεύω (xanapantrévo, “marry off again”)

Related terms

• ανύπαντρος (anýpantros, “unmarried”)
• απάντρευτος (apántreftos)
• νιόπαντρος (niópantros, “newlywed”)
• παντρειά f (pantreiá, “marrying”)
• πάντρεμα n (pántrema, “marrying”)
• παντρεμένος (pantreménos, participle)
• παντρεύομαι (pantrévomai, “to marry”)
• παντρολογάω (pantrologáo) / παντρολογώ (pantrologó)
• παντρολόγημα n (pantrológima)
• ύπανδρος (ýpandros) (formal)

• and see: άντρας m (ántras, “man”)

See also

• επανδρώνω (epandróno)