ουσιαστικό

Greek

Alternative forms

• οὐσιαστικόν (ousiastikón)

Etymology

Semantic loan from French substantif. See also ουσιαστικός (ousiastikós, “substantial, real”).

Pronunciation

• IPA^(key): [usiastiˈkɔ]
• Hyphenation: ου‧σι‧α‧στι‧κό

Noun

ουσιαστικό • (ousiastikó) n (plural ουσιαστικά)

1. (grammar) noun, substantive

   Synonym: ουσ. (ous.)

Declension

Declension of ουσιαστικό

	singular	plural
nominative	ουσιαστικό (ousiastikó)	ουσιαστικά (ousiastiká)
genitive	ουσιαστικού (ousiastikoú)	ουσιαστικών (ousiastikón)
accusative	ουσιαστικό (ousiastikó)	ουσιαστικά (ousiastiká)
vocative	ουσιαστικό (ousiastikó)	ουσιαστικά (ousiastiká)

Hypernyms

• (noun): όνομα n (ónoma, “name, noun”)

Related terms

• ουσιαστικοποιώ (ousiastikopoió, “to nominalise, to substantivise”)

Further reading

• ουσιαστικό on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el