ουσιαστικοποιώ

Greek

Verb

ουσιαστικοποιώ • (ousiastikopoió) (past ουσιαστικοποίησα, passive ουσιαστικοποιούμαι)

1. (grammar, linguistics) to substantivise, nominalise (UK), substantivize, nominalize (US)

Conjugation

ουσιαστικοποιώ, ουσιαστικοποιούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ουσιαστικοποιώ	ουσιαστικοποιήσω	ουσιαστικοποιούμαι	ουσιαστικοποιηθώ
2 sg	ουσιαστικοποιείς	ουσιαστικοποιήσεις	ουσιαστικοποιείσαι	ουσιαστικοποιηθείς
3 sg	ουσιαστικοποιεί	ουσιαστικοποιήσει	ουσιαστικοποιείται	ουσιαστικοποιηθεί
1 pl	ουσιαστικοποιούμε	ουσιαστικοποιήσουμε, [-ομε]	ουσιαστικοποιούμαστε, ουσιαστικοποιόμαστε	ουσιαστικοποιηθούμε
2 pl	ουσιαστικοποιείτε	ουσιαστικοποιήσετε	ουσιαστικοποιείστε, (ουσιαστικοποιόσαστε)	ουσιαστικοποιηθείτε
3 pl	ουσιαστικοποιούν(ε)	ουσιαστικοποιήσουν(ε)	ουσιαστικοποιούνται	ουσιαστικοποιηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ουσιαστικοποιούσα	ουσιαστικοποίησα	ουσιαστικοποιούμουν(α), ουσιαστικοποιόμουν(α)	ουσιαστικοποιήθηκα
2 sg	ουσιαστικοποιούσες	ουσιαστικοποίησες	[ουσιαστικοποιούσουν(α)], ουσιαστικοποιόσουν(α)	ουσιαστικοποιήθηκες
3 sg	ουσιαστικοποιούσε	ουσιαστικοποίησε	ουσιαστικοποιούνταν, ουσιαστικοποιόταν(ε), {ουσιαστικοποιείτο}	ουσιαστικοποιήθηκε
1 pl	ουσιαστικοποιούσαμε	ουσιαστικοποιήσαμε	ουσιαστικοποιούμασταν, (‑ούμαστε), ουσιαστικοποιόμασταν, (‑όμαστε)	ουσιαστικοποιηθήκαμε
2 pl	ουσιαστικοποιούσατε	ουσιαστικοποιήσατε	[ουσιαστικοποιούσασταν, (‑ούσαστε)], ουσιαστικοποιόσασταν, (‑όσαστε)	ουσιαστικοποιηθήκατε
3 pl	ουσιαστικοποιούσαν(ε)	ουσιαστικοποίησαν, ουσιαστικοποιήσαν(ε)	ουσιαστικοποιούνταν, ουσιαστικοποιόνταν(ε), (ουσιαστικοποιόντουσαν), {ουσιαστικοποιούντο}	ουσιαστικοποιήθηκαν, ουσιαστικοποιηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ουσιαστικοποιώ ➤	θα ουσιαστικοποιήσω ➤	θα ουσιαστικοποιούμαι ➤	θα ουσιαστικοποιηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ουσιαστικοποιείς, …	θα ουσιαστικοποιήσεις, …	θα ουσιαστικοποιείσαι, …	θα ουσιαστικοποιηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ουσιαστικοποιήσει   έχω, έχεις, … ουσιαστικοποιημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ουσιαστικοποιηθεί   είμαι, είσαι, … ουσιαστικοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ουσιαστικοποιήσει   είχα, είχες, … ουσιαστικοποιημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ουσιαστικοποιηθεί   ήμουν, ήσουν, … ουσιαστικοποιημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ουσιαστικοποιήσει   θα έχω, θα έχεις, … ουσιαστικοποιημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ουσιαστικοποιηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ουσιαστικοποιημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	ουσιαστικοποίησε	—	ουσιαστικοποιήσου
2 pl	ουσιαστικοποιείτε	ουσιαστικοποιήστε	ουσιαστικοποιείστε	ουσιαστικοποιηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ουσιαστικοποιώντας ➤		ουσιαστικοποιούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ουσιαστικοποιήσει ➤		ουσιαστικοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ουσιαστικοποιήσει		ουσιαστικοποιηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ουσιαστικό (ousiastikó, “substantive, noun”)