νοσώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek νοσῶ (nosô), contracted form of νοσέω (noséō).

Pronunciation

• IPA^(key): /noˈso/
• Hyphenation: νο‧σώ

Verb

νοσώ • (nosó) (past νόσησα, passive —) (intransitive)

1. (learnedly) to ail, to be ailing, to be ill, to be sick

   Synonyms: αρρωσταίνω (arrostaíno), ασθενώ (asthenó)

2. (figuratively) to be ailing (of an economy or social institution)

Conjugation

νοσώ   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	νοσώ	νοσήσω
2 sg	νοσείς	νοσήσεις
3 sg	νοσεί	νοσήσει
1 pl	νοσούμε	νοσήσουμε, [-ομε]
2 pl	νοσείτε	νοσήσετε
3 pl	νοσούν(ε)	νοσήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	νοσούσα	νόσησα
2 sg	νοσούσες	νόσησες
3 sg	νοσούσε	νόσησε
1 pl	νοσούσαμε	νοσήσαμε
2 pl	νοσούσατε	νοσήσατε
3 pl	νοσούσαν(ε)	νόσησαν, νοσήσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα νοσώ ➤	θα νοσήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα νοσείς, …	θα νοσήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … νοσήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … νοσήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … νοσήσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	νόσησε
2 pl	νοσείτε	νοσήστε
Other forms
Active present participle ➤	νοσώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας νοσήσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	νοσήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: νόσος f (nósos)