νικημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of νικιέμαι (nikiémai), passive voice of active νικάω/νικώ (“I win, I prevail”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ni.ciˈme.nos/
• Hyphenation: νι‧κη‧μέ‧νος

Participle

νικημένος • (nikiménos) m (feminine νικημένη, neuter νικημένο)

1. defeated

Declension

Declension of νικημένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	νικημένος (nikiménos)	νικημένη (nikiméni)	νικημένο (nikiméno)		νικημένοι (nikiménoi)	νικημένες (nikiménes)	νικημένα (nikiména)
genitive	νικημένου (nikiménou)	νικημένης (nikiménis)	νικημένου (nikiménou)		νικημένων (nikiménon)	νικημένων (nikiménon)	νικημένων (nikiménon)
accusative	νικημένο (nikiméno)	νικημένη (nikiméni)	νικημένο (nikiméno)		νικημένους (nikiménous)	νικημένες (nikiménes)	νικημένα (nikiména)
vocative	νικημένε (nikiméne)	νικημένη (nikiméni)	νικημένο (nikiméno)		νικημένοι (nikiménoi)	νικημένες (nikiménes)	νικημένα (nikiména)

Synonyms

• χαμένος (chaménos, participle)

Antonyms

• νικητής m (nikitís, “winner, victorious”), νικήτρια f (nikítria)