νικάω

Ancient Greek

Alternative forms

• νῑκέω (nīkéō) — Ionic
• νῑ́κημι (nī́kēmi) — Aeolic

Etymology

From νίκη (níkē) +‎ -άω (-áō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /niː.ká.ɔː/ → /niˈka.o/ → /niˈka.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /niː.ká.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /niˈka.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /niˈka.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /niˈka.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /niˈka.o/

Verb

νῑκάω • (nīkáō)

1. (intransitive) to win, be the winner, conquer

   Synonym: ἀριστεύω (aristeúō)

   1. to prevail, be superior
   2. (of opinions) to prevail
   3. (rare) to succeed [with infinitive ‘at doing’]
      • Psalm.Solom 4.13
   4. (law) to win one's cause [with accusative ‘the cause’]
2. (transitive) to conquer, vanquish, beat
   1. (law, rare) to win (one's case) against
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 11.545
   2. to overpower

Inflection

   Present: νῑκᾰ́ω, νῑκᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῑκᾰ́ω	νῑκᾰ́εις	νῑκᾰ́ει	νῑκᾰ́ετον	νῑκᾰ́ετον	νῑκᾰ́ομεν	νῑκᾰ́ετε	νῑκᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	νῑκᾰ́ω	νῑκᾰ́ῃς	νῑκᾰ́ῃ	νῑκᾰ́ητον	νῑκᾰ́ητον	νῑκᾰ́ωμεν	νῑκᾰ́ητε	νῑκᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	νῑκᾰ́οιμῐ	νῑκᾰ́οις	νῑκᾰ́οι	νῑκᾰ́οιτον	νῑκᾰοίτην	νῑκᾰ́οιμεν	νῑκᾰ́οιτε	νῑκᾰ́οιεν
	imperative		νῑ́κᾰε	νῑκᾰέτω	νῑκᾰ́ετον	νῑκᾰέτων		νῑκᾰ́ετε	νῑκᾰόντων
middle/ passive	indicative	νῑκᾰ́ομαι	νῑκᾰ́ῃ, νῑκᾰ́ει	νῑκᾰ́εται	νῑκᾰ́εσθον	νῑκᾰ́εσθον	νῑκᾰόμεθᾰ	νῑκᾰ́εσθε	νῑκᾰ́ονται
	subjunctive	νῑκᾰ́ωμαι	νῑκᾰ́ῃ	νῑκᾰ́ηται	νῑκᾰ́ησθον	νῑκᾰ́ησθον	νῑκᾰώμεθᾰ	νῑκᾰ́ησθε	νῑκᾰ́ωνται
	optative	νῑκᾰοίμην	νῑκᾰ́οιο	νῑκᾰ́οιτο	νῑκᾰ́οισθον	νῑκᾰοίσθην	νῑκᾰοίμεθᾰ	νῑκᾰ́οισθε	νῑκᾰ́οιντο
	imperative		νῑκᾰ́ου	νῑκᾰέσθω	νῑκᾰ́εσθον	νῑκᾰέσθων		νῑκᾰ́εσθε	νῑκᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		νῑκᾰ́ειν				νῑκᾰ́εσθαι
participle	m	νῑκᾰ́ων				νῑκᾰόμενος
	f	νῑκᾰ́ουσᾰ				νῑκᾰομένη
	n	νῑκᾰ́ον				νῑκᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: νῑκῶ, νῑκῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῑκῶ	νῑκᾷς	νῑκᾷ	νῑκᾶτον	νῑκᾶτον	νῑκῶμεν	νῑκᾶτε	νῑκῶσῐ(ν)
	subjunctive	νῑκῶ	νῑκᾷς	νῑκᾷ	νῑκᾶτον	νῑκᾶτον	νῑκῶμεν	νῑκᾶτε	νῑκῶσῐ(ν)
	optative	νῑκῴην, νῑκῷμῐ	νῑκῴης, νῑκῷς	νῑκῴη, νῑκῷ	νῑκῷτον, νῑκῴητον	νῑκῴτην, νῑκῳήτην	νῑκῷμεν, νῑκῴημεν	νῑκῷτε, νῑκῴητε	νῑκῷεν, νῑκῴησᾰν
	imperative		νῑ́κᾱ	νῑκᾱ́τω	νῑκᾶτον	νῑκᾱ́των		νῑκᾶτε	νῑκώντων
middle/ passive	indicative	νῑκῶμαι	νῑκᾷ	νῑκᾶται	νῑκᾶσθον	νῑκᾶσθον	νῑκώμεθᾰ	νῑκᾶσθε	νῑκῶνται
	subjunctive	νῑκῶμαι	νῑκᾷ	νῑκᾶται	νῑκᾶσθον	νῑκᾶσθον	νῑκώμεθᾰ	νῑκᾶσθε	νῑκῶνται
	optative	νῑκῴμην	νῑκῷο	νῑκῷτο	νῑκῷσθον	νῑκῴσθην	νῑκῴμεθᾰ	νῑκῷσθε	νῑκῷντο
	imperative		νῑκῶ	νῑκᾱ́σθω	νῑκᾶσθον	νῑκᾱ́σθων		νῑκᾶσθε	νῑκᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		νῑκᾶν				νῑκᾶσθαι
participle	m	νῑκῶν				νῑκώμενος
	f	νῑκῶσᾰ				νῑκωμένη
	n	νῑκῶν				νῑκώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: νῑκέω, νῑκέομαι (Ionic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῑκέω	νῑκέεις	νῑκέει	νῑκέετον	νῑκέετον	νῑκέομεν	νῑκέετε	νῑκέουσῐ(ν)
	subjunctive	νῑκέω	νῑκέῃς	νῑκέῃ	νῑκέητον	νῑκέητον	νῑκέωμεν	νῑκέητε	νῑκέωσῐ(ν)
	optative	νῑκέοιμῐ	νῑκέοις	νῑκέοι	νῑκέοιτον	νῑκεοίτην	νῑκέοιμεν	νῑκέοιτε	νῑκέοιεν
	imperative		νῑ́κεε	νῑκεέτω	νῑκέετον	νῑκεέτων		νῑκέετε	νῑκεόντων
middle/ passive	indicative	νῑκέομαι	νῑκέεαι	νῑκέεται	νῑκέεσθον	νῑκέεσθον	νῑκεόμεθᾰ	νῑκέεσθε	νῑκέονται
	subjunctive	νῑκέωμαι	νῑκέηαι	νῑκέηται	νῑκέησθον	νῑκέησθον	νῑκεώμεθᾰ	νῑκέησθε	νῑκέωνται
	optative	νῑκεοίμην	νῑκέοιο	νῑκέοιτο	νῑκέοισθον	νῑκεοίσθην	νῑκεοίμεθᾰ	νῑκέοισθε	νῑκεοίᾰτο
	imperative		νῑκέευ	νῑκεέσθω	νῑκέεσθον	νῑκεέσθων		νῑκέεσθε	νῑκεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		νῑκέειν				νῑκέεσθαι
participle	m	νῑκέων				νῑκεόμενος
	f	νῑκέουσᾰ				νῑκεομένη
	n	νῑκέον				νῑκεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: νῑκέω, νῑκεῦμαι (Ionic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῑκέω	νῑκεῖς	νῑκεῖ	νῑκεῖτον	νῑκεῖτον	νῑκεῦμεν	νῑκεῖτε	νῑκεῦσῐ(ν)
	subjunctive	νῑκέω	νῑκῇς	νῑκῇ	νῑκῆτον	νῑκῆτον	νῑκέωμεν	νῑκῆτε	νῑκέωσῐ(ν)
	optative	νῑκέοιμι	νῑκέοις	νῑκέοι	νῑκέοιτον	νῑκεοίτην	νῑκέοιμεν	νῑκέοιτε	νῑκέοιεν
	imperative		νῑ́κει	νῑκείτω	νῑκεῖτον	νῑκείτων		νῑκεῖτε	νῑκεύντων
middle/ passive	indicative	νῑκεῦμαι	νῑκῇ	νῑκεῖται	νῑκεῖσθον	νῑκεῖσθον	νῑκεύμεθᾰ	νῑκεῖσθε	νῑκεῦνται
	subjunctive	νῑκέωμαι	νῑκῇ	νῑκῆται	νῑκῆσθον	νῑκῆσθον	νῑκεώμεθᾰ	νῑκῆσθε	νῑκέωνται
	optative	νῑκεοίμην	νῑκέοιο	νῑκέοιτο	νῑκέοισθον	νῑκεοίσθην	νῑκεοίμεθᾰ	νῑκέοισθε	νῑκεοίᾰτο
	imperative		νῑκεῦ	νῑκείσθω	νῑκεῖσθον	νῑκείσθων		νῑκεῖσθε	νῑκείσθων
		active				middle/passive
infinitive		νῑκεῖν				νῑκεῖσθαι
participle	m	νῑκέων				νῑκεύμενος
	f	νῑκεῦσᾰ				νῑκευμένη
	n	νῑκεῦν				νῑκεύμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐνῑ́κᾰον, ἐνῑκᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνῑ́κᾰον	ἐνῑ́κᾰες	ἐνῑ́κᾰε(ν)	ἐνῑκᾰ́ετον	ἐνῑκᾰέτην	ἐνῑκᾰ́ομεν	ἐνῑκᾰ́ετε	ἐνῑ́κᾰον
middle/ passive	indicative	ἐνῑκᾰόμην	ἐνῑκᾰ́ου	ἐνῑκᾰ́ετο	ἐνῑκᾰ́εσθον	ἐνῑκᾰέσθην	ἐνῑκᾰόμεθᾰ	ἐνῑκᾰ́εσθε	ἐνῑκᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐνῑ́κων, ἐνῑκώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνῑ́κων	ἐνῑ́κᾱς	ἐνῑ́κᾱ	ἐνῑκᾶτον	ἐνῑκᾱ́την	ἐνῑκῶμεν	ἐνῑκᾶτε	ἐνῑ́κων
middle/ passive	indicative	ἐνῑκώμην	ἐνῑκῶ	ἐνῑκᾶτο	ἐνῑκᾶσθον	ἐνῑκᾱ́σθην	ἐνῑκώμεθᾰ	ἐνῑκᾶσθε	ἐνῑκῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐνῑ́κεον, ἐνῑκεόμην (Ionic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνῑ́κεον	ἐνῑ́κεες	ἐνῑ́κεε(ν)	ἐνῑκέετον	ἐνῑκεέτην	ἐνῑκέομεν	ἐνῑκέετε	ἐνῑ́κεον
middle/ passive	indicative	ἐνῑκεόμην	ἐνῑκέου	ἐνῑκέετο	ἐνῑκέεσθον	ἐνῑκεέσθην	ἐνῑκεόμεθᾰ	ἐνῑκέεσθε	ἐνῑκέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐνῑ́κευν, ἐνῑκεύμην (Ionic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνῑ́κευν	ἐνῑ́κεις	ἐνῑ́κει	ἐνῑκεῖτον	ἐνῑκείτην	ἐνῑκεῦμεν	ἐνῑκεῖτε	ἐνῑ́κευν
middle/ passive	indicative	ἐνῑκεύμην	ἐνῑκεῦ	ἐνῑκεῖτο	ἐνῑκεῖσθον	ἐνῑκείσθην	ἐνῑκεύμεθᾰ	ἐνῑκεῖσθε	ἐνῑκεῦντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: νίκασκον, νικασκόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νίκασκον	νίκασκες	νίκασκε(ν)	νικάσκετον	νικασκέτην	νικάσκομεν	νικάσκετε	νίκασκον
middle/ passive	indicative	νικασκόμην	νικάσκου	νικάσκετο	νικάσκεσθον	νικασκέσθην	νικασκόμε(σ)θᾰ	νικάσκεσθε	νικάσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: νῑκήσω, νῑκήσομαι, νῑκηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῑκήσω	νῑκήσεις	νῑκήσει	νῑκήσετον	νῑκήσετον	νῑκήσομεν	νῑκήσετε	νῑκήσουσῐ(ν)
	optative	νῑκήσοιμῐ	νῑκήσοις	νῑκήσοι	νῑκήσοιτον	νῑκησοίτην	νῑκήσοιμεν	νῑκήσοιτε	νῑκήσοιεν
middle	indicative	νῑκήσομαι	νῑκήσῃ, νῑκήσει	νῑκήσεται	νῑκήσεσθον	νῑκήσεσθον	νῑκησόμεθᾰ	νῑκήσεσθε	νῑκήσονται
	optative	νῑκησοίμην	νῑκήσοιο	νῑκήσοιτο	νῑκήσοισθον	νῑκησοίσθην	νῑκησοίμεθᾰ	νῑκήσοισθε	νῑκήσοιντο
passive	indicative	νῑκηθήσομαι	νῑκηθήσῃ	νῑκηθήσεται	νῑκηθήσεσθον	νῑκηθήσεσθον	νῑκηθησόμεθᾰ	νῑκηθήσεσθε	νῑκηθήσονται
	optative	νῑκηθησοίμην	νῑκηθήσοιο	νῑκηθήσοιτο	νῑκηθήσοισθον	νῑκηθησοίσθην	νῑκηθησοίμεθᾰ	νῑκηθήσοισθε	νῑκηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		νῑκήσειν			νῑκήσεσθαι		νῑκηθήσεσθαι
participle	m	νῑκήσων			νῑκησόμενος		νῑκηθησόμενος
	f	νῑκήσουσᾰ			νῑκησομένη		νῑκηθησομένη
	n	νῑκῆσον			νῑκησόμενον		νῑκηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: νῑκάξω, νῑκάξομαι (Doric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῑκάξω	νῑκάξεις	νῑκάξει	νῑκάξετον	νῑκάξετον	νῑκάξομες	νῑκάξετε	νῑκάξοντῐ
	optative	νῑκάξοιμῐ	νῑκάξοις	νῑκάξοι	νῑκάξοιτον	νῑκαξοίτᾱν	νῑκάξοιμες	νῑκάξοιτε	νῑκάξοιεν
middle	indicative	νῑκάξομαι	νῑκάξεαι	νῑκάξεται	νῑκάξεσθον	νῑκάξεσθον	νῑκαξόμεθᾰ	νῑκάξεσθε	νῑκάξονται
	optative	νῑκαξοίμᾱν	νῑκάξοιο	νῑκάξοιτο	νῑκάξοισθον	νῑκαξοίσθᾱν	νῑκαξοίμεθᾰ	νῑκάξοισθε	νῑκάξοιντο
		active			middle
infinitive		νῑκᾶξεν			νῑκάξεσθαι
participle	m	νῑκάξων			νῑκαξόμενος
	f	νῑκάξουσᾰ			νῑκαξομένᾱ
	n	νῑκᾶξον			νῑκαξόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐνῑ́κησᾰ, ἐνῑκησᾰ́μην, ἐνῑκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνῑ́κησᾰ	ἐνῑ́κησᾰς	ἐνῑ́κησε(ν)	ἐνῑκήσᾰτον	ἐνῑκησᾰ́την	ἐνῑκήσᾰμεν	ἐνῑκήσᾰτε	ἐνῑ́κησᾰν
	subjunctive	νῑκήσω	νῑκήσῃς	νῑκήσῃ	νῑκήσητον	νῑκήσητον	νῑκήσωμεν	νῑκήσητε	νῑκήσωσῐ(ν)
	optative	νῑκήσαιμῐ	νῑκήσειᾰς, νῑκήσαις	νῑκήσειε(ν), νῑκήσαι	νῑκήσαιτον	νῑκησαίτην	νῑκήσαιμεν	νῑκήσαιτε	νῑκήσειᾰν, νῑκήσαιεν
	imperative		νῑ́κησον	νῑκησᾰ́τω	νῑκήσᾰτον	νῑκησᾰ́των		νῑκήσᾰτε	νῑκησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐνῑκησᾰ́μην	ἐνῑκήσω	ἐνῑκήσᾰτο	ἐνῑκήσᾰσθον	ἐνῑκησᾰ́σθην	ἐνῑκησᾰ́μεθᾰ	ἐνῑκήσᾰσθε	ἐνῑκήσᾰντο
	subjunctive	νῑκήσωμαι	νῑκήσῃ	νῑκήσηται	νῑκήσησθον	νῑκήσησθον	νῑκησώμεθᾰ	νῑκήσησθε	νῑκήσωνται
	optative	νῑκησαίμην	νῑκήσαιο	νῑκήσαιτο	νῑκήσαισθον	νῑκησαίσθην	νῑκησαίμεθᾰ	νῑκήσαισθε	νῑκήσαιντο
	imperative		νῑ́κησαι	νῑκησᾰ́σθω	νῑκήσᾰσθον	νῑκησᾰ́σθων		νῑκήσᾰσθε	νῑκησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐνῑκήθην	ἐνῑκήθης	ἐνῑκήθη	ἐνῑκήθητον	ἐνῑκηθήτην	ἐνῑκήθημεν	ἐνῑκήθητε	ἐνῑκήθησᾰν
	subjunctive	νῑκηθῶ	νῑκηθῇς	νῑκηθῇ	νῑκηθῆτον	νῑκηθῆτον	νῑκηθῶμεν	νῑκηθῆτε	νῑκηθῶσῐ(ν)
	optative	νῑκηθείην	νῑκηθείης	νῑκηθείη	νῑκηθεῖτον, νῑκηθείητον	νῑκηθείτην, νῑκηθειήτην	νῑκηθεῖμεν, νῑκηθείημεν	νῑκηθεῖτε, νῑκηθείητε	νῑκηθεῖεν, νῑκηθείησᾰν
	imperative		νῑκήθητῐ	νῑκηθήτω	νῑκήθητον	νῑκηθήτων		νῑκήθητε	νῑκηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		νῑκῆσαι			νῑκήσᾰσθαι		νῑκηθῆναι
participle	m	νῑκήσᾱς			νῑκησᾰ́μενος		νῑκηθείς
	f	νῑκήσᾱσᾰ			νῑκησᾰμένη		νῑκηθεῖσᾰ
	n	νῑκῆσᾰν			νῑκησᾰ́μενον		νῑκηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: νενῑ́κηκᾰ, νενῑ́κημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νενῑ́κηκᾰ	νενῑ́κηκᾰς	νενῑ́κηκε(ν)	νενῑκήκᾰτον	νενῑκήκᾰτον	νενῑκήκᾰμεν	νενῑκήκᾰτε	νενῑκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	νενῑκήκω	νενῑκήκῃς	νενῑκήκῃ	νενῑκήκητον	νενῑκήκητον	νενῑκήκωμεν	νενῑκήκητε	νενῑκήκωσῐ(ν)
	optative	νενῑκήκοιμῐ, νενῑκηκοίην	νενῑκήκοις, νενῑκηκοίης	νενῑκήκοι, νενῑκηκοίη	νενῑκήκοιτον	νενῑκηκοίτην	νενῑκήκοιμεν	νενῑκήκοιτε	νενῑκήκοιεν
	imperative		νενῑ́κηκε	νενῑκηκέτω	νενῑκήκετον	νενῑκηκέτων		νενῑκήκετε	νενῑκηκόντων
middle/ passive	indicative	νενῑ́κημαι	νενῑ́κησαι	νενῑ́κηται	νενῑ́κησθον	νενῑ́κησθον	νενῑκήμεθᾰ	νενῑ́κησθε	νενῑ́κηνται
	subjunctive	νενῑκημένος ὦ	νενῑκημένος ᾖς	νενῑκημένος ᾖ	νενῑκημένω ἦτον	νενῑκημένω ἦτον	νενῑκημένοι ὦμεν	νενῑκημένοι ἦτε	νενῑκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	νενῑκημένος εἴην	νενῑκημένος εἴης	νενῑκημένος εἴη	νενῑκημένω εἴητον/εἶτον	νενῑκημένω εἰήτην/εἴτην	νενῑκημένοι εἴημεν/εἶμεν	νενῑκημένοι εἴητε/εἶτε	νενῑκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		νενῑ́κησο	νενῑκήσθω	νενῑ́κησθον	νενῑκήσθων		νενῑ́κησθε	νενῑκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		νενῑκηκέναι				νενῑκῆσθαι
participle	m	νενῑκηκώς				νενῑκημένος
	f	νενῑκηκυῖᾰ				νενῑκημένη
	n	νενῑκηκός				νενῑκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀντῐνῑκάω (antinīkáō)
• ἀπονῑκάω (aponīkáō)
• ἐκνῑκάω (eknīkáō)
• κᾰτᾰνῑκάω (katanīkáō)
• πᾰρᾰνῑκάω (paranīkáō)
• προνῑκάω (pronīkáō)
• προσνῑκάω (prosnīkáō)
• σῠννῑκάω (sunnīkáō)
• ὑπερνῑκάω (hupernīkáō)

 

Related terms

• ἀνῑ́κητος (anī́kētos)
• νῑκήεις (nīkḗeis)
• νῑ́κημᾰ (nī́kēma)
• νῑκητέον (nīkētéon)
• νῑκητήρ (nīkētḗr)
• νῑκητήρῐος (nīkētḗrios)
• νῑκητής (nīkētḗs)
• νῑκητῐκός (nīkētikós)
• νῑκήτωρ (nīkḗtōr)

 

Further reading

• “νικάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “νικάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “νικάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• νικάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “νικάω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3528 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• νικάω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press

Greek

Alternative forms

• νικώ (nikó) (slightly more formal)

Etymology

From νικώ (nikó) + -άω, from Ancient Greek νικῶ (nikô), contracted form of νικάω (nikáō). From νίκη f (níkē, “victory”).

Pronunciation

• IPA^(key): /niˈka.o/
• Hyphenation: νι‧κά‧ω

Verb

νικάω • (nikáo) / νικώ (imperfect νικούσα/νίκαγα, past νίκησα, passive νικιέμαι, p‑past νικήθηκα, ppp νικημένος)

1. to win, prevail
2. to defeat, conquer

Conjugation

νικάω / νικώ, νικιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	νικάω, νικώ	νικήσω	νικιέμαι	νικηθώ
2 sg	νικάς	νικήσεις	νικιέσαι	νικηθείς
3 sg	νικάει, νικά	νικήσει	νικιέται	νικηθεί
1 pl	νικάμε, νικούμε	νικήσουμε, [‑ομε]	νικιόμαστε	νικηθούμε
2 pl	νικάτε	νικήσετε	νικιέστε, (‑ιόσαστε)	νικηθείτε
3 pl	νικάνε, νικάν, νικούν(ε)	νικήσουν(ε)	νικιούνται, (‑ιόνται)	νικηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	νικούσα, νίκαγα	νίκησα	νικιόμουν(α)	νικήθηκα
2 sg	νικούσες, νίκαγες	νίκησες	νικιόσουν(α)	νικήθηκες
3 sg	νικούσε, νίκαγε	νίκησε	νικιόταν(ε)	νικήθηκε
1 pl	νικούσαμε, νικάγαμε	νικήσαμε	νικιόμασταν, (‑ιόμαστε)	νικηθήκαμε
2 pl	νικούσατε, νικάγατε	νικήσατε	νικιόσασταν, (‑ιόσαστε)	νικηθήκατε
3 pl	νικούσαν(ε), νίκαγαν, (νικάγανε)	νίκησαν, νικήσαν(ε)	νικιόνταν(ε), νικιόντουσαν, νικιούνταν	νικήθηκαν, νικηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα νικάω, θα νικώ ➤	θα νικήσω ➤	θα νικιέμαι ➤	θα νικηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα νικάς, …	θα νικήσεις, …	θα νικιέσαι, …	θα νικηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … νικήσει   έχω, έχεις, … νικημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … νικηθεί   είμαι, είσαι, … νικημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … νικήσει   είχα, είχες, … νικημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … νικηθεί   ήμουν, ήσουν, … νικημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … νικήσει   θα έχω, θα έχεις, … νικημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … νικηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … νικημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	νίκα, νίκαγε	νίκησε, νίκα	—	νικήσου
2 pl	νικάτε	νικήστε	νικιέστε	νικηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	νικώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας νικήσει ➤		νικημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	νικήσει		νικηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• κερδίζω (kerdízo)

Related terms

• see: νίκη f (níki, “victory”)