νικητήριος

Greek

Adjective

νικητήριος • (nikitírios) m (feminine νικητήρια, neuter νικητήριο)

1. winning, relating to victory

Declension

Declension of νικητήριος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	νικητήριος (nikitírios)	νικητήρια (nikitíria)	νικητήριο (nikitírio)		νικητήριοι (nikitírioi)	νικητήριες (nikitíries)	νικητήρια (nikitíria)
genitive	νικητήριου (nikitíriou)	νικητήριας (nikitírias)	νικητήριου (nikitíriou)		νικητήριων (nikitírion)	νικητήριων (nikitírion)	νικητήριων (nikitírion)
accusative	νικητήριο (nikitírio)	νικητήρια (nikitíria)	νικητήριο (nikitírio)		νικητήριους (nikitírious)	νικητήριες (nikitíries)	νικητήρια (nikitíria)
vocative	νικητήριε (nikitírie)	νικητήρια (nikitíria)	νικητήριο (nikitírio)		νικητήριοι (nikitírioi)	νικητήριες (nikitíries)	νικητήρια (nikitíria)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο νικητήριος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο νικητήριος, etc.)

Related terms

• see: νίκη f (níki, “victory”)