νηστεύω

Ancient Greek

Etymology

From νῆστις (nêstis, “fasting”) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nɛːs.těu̯.ɔː/ → /nisˈte.βo/ → /nisˈte.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nɛːs.těu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ne̝sˈte.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nisˈte.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nisˈte.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nisˈte.vo/

Verb

νηστεύω • (nēsteúō)

1. to fast, abstain from food

Inflection

   Present: νηστεύω, νηστεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νηστεύω	νηστεύεις	νηστεύει	νηστεύετον	νηστεύετον	νηστεύομεν	νηστεύετε	νηστεύουσῐ(ν)
	subjunctive	νηστεύω	νηστεύῃς	νηστεύῃ	νηστεύητον	νηστεύητον	νηστεύωμεν	νηστεύητε	νηστεύωσῐ(ν)
	optative	νηστεύοιμῐ	νηστεύοις	νηστεύοι	νηστεύοιτον	νηστευοίτην	νηστεύοιμεν	νηστεύοιτε	νηστεύοιεν
	imperative		νήστευε	νηστευέτω	νηστεύετον	νηστευέτων		νηστεύετε	νηστευόντων
middle/ passive	indicative	νηστεύομαι	νηστεύῃ, νηστεύει	νηστεύεται	νηστεύεσθον	νηστεύεσθον	νηστευόμεθᾰ	νηστεύεσθε	νηστεύονται
	subjunctive	νηστεύωμαι	νηστεύῃ	νηστεύηται	νηστεύησθον	νηστεύησθον	νηστευώμεθᾰ	νηστεύησθε	νηστεύωνται
	optative	νηστευοίμην	νηστεύοιο	νηστεύοιτο	νηστεύοισθον	νηστευοίσθην	νηστευοίμεθᾰ	νηστεύοισθε	νηστεύοιντο
	imperative		νηστεύου	νηστευέσθω	νηστεύεσθον	νηστευέσθων		νηστεύεσθε	νηστευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		νηστεύειν				νηστεύεσθαι
participle	m	νηστεύων				νηστευόμενος
	f	νηστεύουσᾰ				νηστευομένη
	n	νηστεῦον				νηστευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: νηστεύσω, νηστεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νηστεύσω	νηστεύσεις	νηστεύσει	νηστεύσετον	νηστεύσετον	νηστεύσομεν	νηστεύσετε	νηστεύσουσῐ(ν)
	optative	νηστεύσοιμῐ	νηστεύσοις	νηστεύσοι	νηστεύσοιτον	νηστευσοίτην	νηστεύσοιμεν	νηστεύσοιτε	νηστεύσοιεν
middle	indicative	νηστεύσομαι	νηστεύσῃ, νηστεύσει	νηστεύσεται	νηστεύσεσθον	νηστεύσεσθον	νηστευσόμεθᾰ	νηστεύσεσθε	νηστεύσονται
	optative	νηστευσοίμην	νηστεύσοιο	νηστεύσοιτο	νηστεύσοισθον	νηστευσοίσθην	νηστευσοίμεθᾰ	νηστεύσοισθε	νηστεύσοιντο
		active			middle
infinitive		νηστεύσειν			νηστεύσεσθαι
participle	m	νηστεύσων			νηστευσόμενος
	f	νηστεύσουσᾰ			νηστευσομένη
	n	νηστεῦσον			νηστευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ενήστευον, ενηστευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ενήστευον	ενήστευες	ενήστευε(ν)	ενηστεύετον	ενηστευέτην	ενηστεύομεν	ενηστεύετε	ενήστευον
middle/ passive	indicative	ενηστευόμην	ενηστεύου	ενηστεύετο	ενηστεύεσθον	ενηστευέσθην	ενηστευόμεθᾰ	ενηστεύεσθε	ενηστεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐνήστευσᾰ, ἐνηστευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνήστευσᾰ	ἐνήστευσᾰς	ἐνήστευσε(ν)	ἐνηστεύσᾰτον	ἐνηστευσᾰ́την	ἐνηστεύσᾰμεν	ἐνηστεύσᾰτε	ἐνήστευσᾰν
	subjunctive	νηστεύσω	νηστεύσῃς	νηστεύσῃ	νηστεύσητον	νηστεύσητον	νηστεύσωμεν	νηστεύσητε	νηστεύσωσῐ(ν)
	optative	νηστεύσαιμῐ	νηστεύσειᾰς, νηστεύσαις	νηστεύσειε(ν), νηστεύσαι	νηστεύσαιτον	νηστευσαίτην	νηστεύσαιμεν	νηστεύσαιτε	νηστεύσειᾰν, νηστεύσαιεν
	imperative		νήστευσον	νηστευσᾰ́τω	νηστεύσᾰτον	νηστευσᾰ́των		νηστεύσᾰτε	νηστευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐνηστευσᾰ́μην	ἐνηστεύσω	ἐνηστεύσᾰτο	ἐνηστεύσᾰσθον	ἐνηστευσᾰ́σθην	ἐνηστευσᾰ́μεθᾰ	ἐνηστεύσᾰσθε	ἐνηστεύσᾰντο
	subjunctive	νηστεύσωμαι	νηστεύσῃ	νηστεύσηται	νηστεύσησθον	νηστεύσησθον	νηστευσώμεθᾰ	νηστεύσησθε	νηστεύσωνται
	optative	νηστευσαίμην	νηστεύσαιο	νηστεύσαιτο	νηστεύσαισθον	νηστευσαίσθην	νηστευσαίμεθᾰ	νηστεύσαισθε	νηστεύσαιντο
	imperative		νήστευσαι	νηστευσᾰ́σθω	νηστεύσᾰσθον	νηστευσᾰ́σθων		νηστεύσᾰσθε	νηστευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		νηστεῦσαι			νηστεύσᾰσθαι
participle	m	νηστεύσᾱς			νηστευσᾰ́μενος
	f	νηστεύσᾱσᾰ			νηστευσᾰμένη
	n	νηστεῦσᾰν			νηστευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: νηστεύω (nistévo)

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek νηστεύω (nēsteúō).

Pronunciation

• IPA^(key): /niˈste.vo/
• Hyphenation: νη‧στεύ‧ω

Verb

νηστεύω • (nistévo) (past νήστεψα, passive —)

1. to fast
2. (religious) to abstain from something, fast

Conjugation

νηστεύω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	νηστεύω	νηστέψω
2 sg	νηστεύεις	νηστέψεις
3 sg	νηστεύει	νηστέψει
1 pl	νηστεύουμε, [‑ομε]	νηστέψουμε, [‑ομε]
2 pl	νηστεύετε	νηστέψετε
3 pl	νηστεύουν(ε)	νηστέψουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	νήστευα	νήστεψα
2 sg	νήστευες	νήστεψες
3 sg	νήστευε	νήστεψε
1 pl	νηστεύαμε	νηστέψαμε
2 pl	νηστεύατε	νηστέψατε
3 pl	νήστευαν, νηστεύαν(ε)	νήστεψαν, νηστέψαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα νηστεύω ➤	θα νηστέψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα νηστεύεις, …	θα νηστέψεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … νηστέψει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … νηστέψει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … νηστέψει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	νήστευε	νήστεψε
2 pl	νηστεύετε	νηστέψτε, νηστεύτε1
Other forms
Active present participle ➤	νηστεύοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας νηστέψει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	νηστέψει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανήστευτος (anísteftos, “unfasted”, adjective)
• απονηστεύω (aponistévo, “to cease fasting”)
• Μεγάλη Νηστεία (Megáli Nisteía, “Great Lent”)
• νηστεία f (nisteía, “fast”)
• νηστικός (nistikós, “unfed, hungry”, adjective)
• νηστίσιμος (nistísimos, “permitted during fasting”, adjective)