Jump to content

μπάσταρδος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Byzantine Greek (with stress shift) from Italian bastardo.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈba.staɾ.ðos/
  • Hyphenation: μπά‧σταρ‧δος

Adjective

[edit]

μπάσταρδος (bástardosm (feminine μπάσταρδη, neuter μπάσταρδο) (derogatory)

  1. bastard (who is considered an illegitimate descendant)
    Synonym: νόθος (nóthos)
  2. (nominalized) bastard (a person who was born out of wedlock, and hence often considered an illegitimate descendant)
  3. bastard (who is considered a contemptible person)
  4. (nominalized) bastard (a contemptible person)
    Μπάσταρδε!Bástarde!Bastard!
  5. (rare, of things) bastard, bastardized (of abnormal, irregular or otherwise inferior qualities)
    Synonym: μπασταρδεμένος (bastardeménos)

Declension

[edit]
Declension of μπάσταρδος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μπάσταρδος (bástardos) μπάσταρδη (bástardi) μπάσταρδο (bástardo) μπάσταρδοι (bástardoi) μπάσταρδες (bástardes) μπάσταρδα (bástarda)
genitive μπάσταρδου (bástardou) μπάσταρδης (bástardis) μπάσταρδου (bástardou) μπάσταρδων (bástardon) μπάσταρδων (bástardon) μπάσταρδων (bástardon)
accusative μπάσταρδο (bástardo) μπάσταρδη (bástardi) μπάσταρδο (bástardo) μπάσταρδους (bástardous) μπάσταρδες (bástardes) μπάσταρδα (bástarda)
vocative μπάσταρδε (bástarde) μπάσταρδη (bástardi) μπάσταρδο (bástardo) μπάσταρδοι (bástardoi) μπάσταρδες (bástardes) μπάσταρδα (bástarda)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μπάσταρδος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μπάσταρδος, etc.)

[edit]

References

[edit]
  1. ^ μπάσταρδος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language