μονοήμερος

Greek

Etymology

μονός (monós) +‎ ημέρα (iméra) +‎ -ος (-os)

Pronunciation

• IPA^(key): /monoˈimeɾos/, [mo̞no̞ˈime̞ɾo̞s̠]
• Hyphenation: μο‧νο‧ή‧με‧ρος

Adjective

μονοήμερος • (monoḯmeros) m (feminine μονοήμερη, neuter μονοήμερο)

1. one-day (lasting one day)

Declension

Declension of μονοήμερος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μονοήμερος •	μονοήμερη •	μονοήμερο •	μονοήμεροι •	μονοήμερες •	μονοήμερα •
genitive	μονοήμερου •	μονοήμερης •	μονοήμερου •	μονοήμερων •	μονοήμερων •	μονοήμερων •
accusative	μονοήμερο •	μονοήμερη •	μονοήμερο •	μονοήμερους •	μονοήμερες •	μονοήμερα •
vocative	μονοήμερε •	μονοήμερη •	μονοήμερο •	μονοήμεροι •	μονοήμερες •	μονοήμερα •

Related terms

• μονός (monós, “single”)
• ημέρα (iméra, “day”)