μαστίζω

Ancient Greek

Alternative forms

• μαστίσδω (mastísdō) — Doric
• μαστιάω (mastiáō) — Epic (in participle μαστιόων (mastióōn))

Etymology

From μάστῑξ (mástīx, “whip”), stem μαστιγ-j-.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mas.tíz.dɔː/ → /masˈti.zo/ → /masˈti.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mas.tíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /masˈti.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /masˈti.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /masˈti.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /masˈti.zo/

Verb

μαστίζω • (mastízō)

1. to whip, flog

Inflection

   Present: μαστίζω, μαστίζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μαστίζω	μαστίζεις	μαστίζει	μαστίζετον	μαστίζετον	μαστίζομεν	μαστίζετε	μαστίζουσῐ(ν)
	subjunctive	μαστίζω	μαστίζῃς	μαστίζῃ	μαστίζητον	μαστίζητον	μαστίζωμεν	μαστίζητε	μαστίζωσῐ(ν)
	optative	μαστίζοιμῐ	μαστίζοις	μαστίζοι	μαστίζοιτον	μαστιζοίτην	μαστίζοιμεν	μαστίζοιτε	μαστίζοιεν
	imperative		μάστιζε	μαστιζέτω	μαστίζετον	μαστιζέτων		μαστίζετε	μαστιζόντων
middle/ passive	indicative	μαστίζομαι	μαστίζῃ, μαστίζει	μαστίζεται	μαστίζεσθον	μαστίζεσθον	μαστιζόμεθᾰ	μαστίζεσθε	μαστίζονται
	subjunctive	μαστίζωμαι	μαστίζῃ	μαστίζηται	μαστίζησθον	μαστίζησθον	μαστιζώμεθᾰ	μαστίζησθε	μαστίζωνται
	optative	μαστιζοίμην	μαστίζοιο	μαστίζοιτο	μαστίζοισθον	μαστιζοίσθην	μαστιζοίμεθᾰ	μαστίζοισθε	μαστίζοιντο
	imperative		μαστίζου	μαστιζέσθω	μαστίζεσθον	μαστιζέσθων		μαστίζεσθε	μαστιζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μαστίζειν				μαστίζεσθαι
participle	m	μαστίζων				μαστιζόμενος
	f	μαστίζουσᾰ				μαστιζομένη
	n	μαστῖζον				μαστιζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμάστιζον, ἐμαστιζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμάστιζον	ἐμάστιζες	ἐμάστιζε(ν)	ἐμαστίζετον	ἐμαστιζέτην	ἐμαστίζομεν	ἐμαστίζετε	ἐμάστιζον
middle/ passive	indicative	ἐμαστιζόμην	ἐμαστίζου	ἐμαστίζετο	ἐμαστίζεσθον	ἐμαστιζέσθην	ἐμαστιζόμεθᾰ	ἐμαστίζεσθε	ἐμαστίζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: μάστιξᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μάστιξᾰ	μάστιξᾰς	μάστιξε(ν)	μαστίξᾰτον	μαστιξᾰ́την	μαστίξᾰμεν	μαστίξᾰτε	μάστιξᾰν
	subjunctive	μαστίξω, μαστίξωμῐ	μαστίξῃς, μαστίξῃσθᾰ	μαστίξῃ, μαστίξῃσῐ	μαστίξητον	μαστίξητον	μαστίξωμεν	μαστίξητε	μαστίξωσῐ(ν)
	optative	μαστίξαιμῐ	μαστίξαις, μαστίξαισθᾰ, μαστίξειᾰς	μαστίξειε(ν), μαστίξαι	μαστιξεῖτον	μαστιξείτην	μαστιξεῖμεν	μαστιξεῖτε	μαστιξεῖεν
	imperative		μάστιξον	μαστιξᾰ́τω	μαστίξᾰτον	μαστιξᾰ́των		μαστίξᾰτε	μαστιξᾰ́ντων
		active
infinitive		μαστῖξαι/μαστιξᾰ́μεν/μαστιξᾰμέναι
participle	m	μαστίξᾱς
	f	μαστίξᾱσᾰ
	n	μαστῖξᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμαστίχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐμαστίχθην	ἐμαστίχθης	ἐμαστίχθη	ἐμαστίχθητον	ἐμαστιχθήτην	ἐμαστίχθημεν	ἐμαστίχθητε	ἐμαστίχθησᾰν
	subjunctive	μαστιχθῶ	μαστιχθῇς	μαστιχθῇ	μαστιχθῆτον	μαστιχθῆτον	μαστιχθῶμεν	μαστιχθῆτε	μαστιχθῶσῐ(ν)
	optative	μαστιχθείην	μαστιχθείης	μαστιχθείη	μαστιχθεῖτον, μαστιχθείητον	μαστιχθείτην, μαστιχθειήτην	μαστιχθεῖμεν, μαστιχθείημεν	μαστιχθεῖτε, μαστιχθείητε	μαστιχθεῖεν, μαστιχθείησᾰν
	imperative		μαστίχθητῐ	μαστιχθήτω	μαστίχθητον	μαστιχθήτων		μαστίχθητε	μαστιχθέντων
							passive
infinitive							μαστιχθῆναι
participle	m						μαστιχθείς
	f						μαστιχθεῖσᾰ
	n						μαστιχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• μαστῑγέω (mastīgéō, “μαστιγόω”)
• μαστῑγόω (mastīgóō) (late Attic)

Derived terms

• κᾰτᾰμαστίζω (katamastízō)

Related terms

• ἀμαστῑ́γωτος (amastī́gōtos, “unscourged”)
• ἀπομαστῑγόω (apomastīgóō, “scourge severely”)
• δῐᾰμαστιγόω (diamastigóō, “scourge severely”)
• μαστῑγιάω (mastīgiáō, “deserve whipping”)
• μαστῑγονομέομαι (mastīgonoméomai, “be governed by the scourge”)
• and see μάστῑξ f (mástīx, “lash”)

Descendants

• Greek: μαστίζω (mastízo)

Further reading

• “μαστίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μαστίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “μαστίζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers

Greek

Etymology

From Ancient Greek μαστίζω.

Pronunciation

• IPA^(key): /maˈsti.zo/
• Hyphenation: μα‧στί‧ζω

Verb

μαστίζω • (mastízo) (past —, passive μαστίζομαι) found only in the imperfective tenses

1. to scourge, plague, infest

   Μια επιδημία μαστίζει τον πληθυσμό.

   Mia epidimía mastízei ton plithysmó.

   A plague is hitting the populace.

Conjugation

μαστίζω   μαστίζομαι   Imperfective aspect only

Indicative mood ➤	Active voice ➤	Passive voice ➤
Non-past ➤	Present ➤	Present
1 sg	μαστίζω	μαστίζομαι
2 sg	μαστίζεις	μαστίζεσαι
3 sg	μαστίζει	μαστίζεται
1 pl	μαστίζουμε, [‑ομε]	μαστιζόμαστε
2 pl	μαστίζετε	μαστίζεστε, μαστιζόσαστε
3 pl	μαστίζουν(ε)	μαστίζονται
Past ➤	Imperfect ➤	Imperfect
1 sg	μάστιζα	μαστιζόμουν(α)
2 sg	μάστιζες	μαστιζόσουν(α)
3 sg	μάστιζε	μαστιζόταν(ε)
1 pl	μαστίζαμε	μαστιζόμασταν, (‑όμαστε)
2 pl	μαστίζατε	μαστιζόσασταν, (‑όσαστε)
3 pl	μάστιζαν, μαστίζαν(ε)	μαστίζονταν, (μαστιζόντουσαν)
Future ➤	Future continuous ➤	Future continuous
1 sg	θα μαστίζω ➤	θα μαστίζομαι ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα μαστίζεις, …	θα μαστίζεσαι, …
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤
2 sg	μάστιζε	—
2 pl	μαστίζετε	μαστίζεστε
Other forms	Active voice	Passive voice
Present participle➤	μαστίζοντας ➤	—
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αμαστίγωτος (amastígotos, “unscourged”)
• μάστιγα f (mástiga, “sourge”)
• μαστιγώνω (mastigóno, “whip”)
• μαστίγωση (mastígosi, “whipping”)

• and see: μαστίγιο n (mastígio, “whip”)