μαλωμένος

Greek

Etymology

Perfect passive participle of μαλώνω (malóno), a verb with no passive forms.

Pronunciation

• IPA^(key): /ma.loˈme.nos/
• Hyphenation: μα‧λω‧μέ‧νος

Participle

μαλωμένος • (maloménos) m (feminine μαλωμένη, neuter μαλωμένο)

1. fighting, quarreling, not on speaking terms

   Ο πατέρας της κι αυτή είναι χρόνια μαλωμένοι.

   O patéras tis ki aftí eínai chrónia maloménoi.

   She and her father have been quarreling for years now.

Declension

Declension of μαλωμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μαλωμένος (maloménos)	μαλωμένη (maloméni)	μαλωμένο (maloméno)		μαλωμένοι (maloménoi)	μαλωμένες (maloménes)	μαλωμένα (maloména)
genitive	μαλωμένου (maloménou)	μαλωμένης (maloménis)	μαλωμένου (maloménou)		μαλωμένων (maloménon)	μαλωμένων (maloménon)	μαλωμένων (maloménon)
accusative	μαλωμένο (maloméno)	μαλωμένη (maloméni)	μαλωμένο (maloméno)		μαλωμένους (maloménous)	μαλωμένες (maloménes)	μαλωμένα (maloména)
vocative	μαλωμένε (maloméne)	μαλωμένη (maloméni)	μαλωμένο (maloméno)		μαλωμένοι (maloménoi)	μαλωμένες (maloménes)	μαλωμένα (maloména)