Jump to content

μαθηματικός

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From μάθημα (máthēma, learning; mathematics) +‎ -ικός (-ikós, -ic, adjective suffix).

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

μᾰθημᾰτῐκός (mathēmatikósm (feminine μᾰθημᾰτῐκή, neuter μᾰθημᾰτῐκόν); first/second declension

  1. scientific, esp. mathematical
    • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Metaphysics 992b.1:
      ἔτι δὲ τὴν ὑποκειμένην οὐσίαν ὡς ὕλην μαθηματικωτέραν ἄν τις ὑπολάβοι
      éti dè tḕn hupokeiménēn ousían hōs húlēn mathēmatikōtéran án tis hupoláboi
      Further, one might regard the substance which they make the material substrate as too mathematical.
    1. (substantive, masculine) mathematician
    2. (substantive, feminine) mathematics
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Metaphysics 1026a:
        ἀλλ’ ἔστι καὶ ἡ μαθηματικὴ θεωρητική: ἀλλ’ εἰ ἀκινήτων καὶ χωριστῶν ἐστί
        all’ ésti kaì hē mathēmatikḕ theōrētikḗ: all’ ei akinḗtōn kaì khōristôn estí
        And mathematics is also speculative; but it is not clear at present whether its objects are immutable and separable from matter.
  2. astronomical
  3. astrological

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]

Noun

[edit]

μᾰθημᾰτῐκός (mathēmatikósm (genitive μᾰθημᾰτῐκοῦ); second declension

  1. mathematician
    • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1142a.17:
      ἐπεὶ καὶ τοῦτ’ ἄν τις σκέψαιτο, διὰ τί δὴ μαθηματικὸς μὲν παῖς γένοιτ’ ἄν, σοφὸς δ’ ἢ φυσικὸς οὔ.
      epeì kaì toût’ án tis sképsaito, dià tí dḕ mathēmatikòs mèn paîs génoit’ án, sophòs d’ ḕ phusikòs oú.
      One might indeed further inquire why it is that, though a boy can be a mathematician, he cannot be a metaphysician or a natural philosopher.
  2. (Pythagoreanism) advanced student

Declension

[edit]

References

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek μαθηματικός (mathēmatikós, mathematical).

Adjective

[edit]

μαθηματικός (mathimatikósm (feminine μαθηματική, neuter μαθηματικό)

  1. mathematical

Declension

[edit]
Declension of μαθηματικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μαθηματικός (mathimatikós) μαθηματική (mathimatikí) μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματικοί (mathimatikoí) μαθηματικές (mathimatikés) μαθηματικά (mathimatiká)
genitive μαθηματικού (mathimatikoú) μαθηματικής (mathimatikís) μαθηματικού (mathimatikoú) μαθηματικών (mathimatikón) μαθηματικών (mathimatikón) μαθηματικών (mathimatikón)
accusative μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματική (mathimatikí) μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματικούς (mathimatikoús) μαθηματικές (mathimatikés) μαθηματικά (mathimatiká)
vocative μαθηματικέ (mathimatiké) μαθηματική (mathimatikí) μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματικοί (mathimatikoí) μαθηματικές (mathimatikés) μαθηματικά (mathimatiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μαθηματικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μαθηματικός, etc.)

Noun

[edit]

μαθηματικός (mathimatikósm or f

  1. mathematician
  2. maths teacher (UK), math teacher (US)

Declension

[edit]
Declension of μαθηματικός
singular plural
nominative μαθηματικός (mathimatikós) μαθηματικοί (mathimatikoí)
genitive μαθηματικού (mathimatikoú) μαθηματικών (mathimatikón)
accusative μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματικούς (mathimatikoús)
vocative μαθηματικέ (mathimatiké) μαθηματικοί (mathimatikoí)
[edit]

See also

[edit]