μέταλλον

Ancient Greek

Etymology

From Pre-Greek because of the presence of -αλλο- (-allo-). (Can this⁽⁺⁾ etymology be sourced?)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.tal.lon/ → /ˈme.tal.lon/ → /ˈme.ta.lon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.tal.lon/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.tal.lon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.tal.lon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.tal.lon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ta.lon/

Noun

μέταλλον • (métallon) n (genitive μετάλλου); second declension

1. A mine, quarry, or salt pit
2. metal

Inflection

Second declension of τὸ μέταλλον; τοῦ μετάλλου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ μέταλλον tò métallon	τὼ μετάλλω tṑ metállō	τᾰ̀ μέταλλᾰ tà métalla
Genitive	τοῦ μετάλλου toû metállou	τοῖν μετάλλοιν toîn metálloin	τῶν μετάλλων tôn metállōn
Dative	τῷ μετάλλῳ tôi metállōi	τοῖν μετάλλοιν toîn metálloin	τοῖς μετάλλοις toîs metállois
Accusative	τὸ μέταλλον tò métallon	τὼ μετάλλω tṑ metállō	τᾰ̀ μέταλλᾰ tà métalla
Vocative	μέταλλον métallon	μετάλλω metállō	μέταλλᾰ métalla
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἐκμέταλλος (ekmétallos)
• μεταλλαγή (metallagḗ)
• μεταλλακτέον (metallaktéon)
• μεταλλακτήρ (metallaktḗr)
• μεταλλακτός (metallaktós)
• μετάλλαξις (metállaxis)
• μεταλλάρχης (metallárkhēs)
• μεταλλάσσω (metallássō)
• μετάλλατος (metállatos)
• μεταλλάω (metalláō)
• μεταλλεία (metalleía)
• μεταλλεῖον (metalleîon)
• μεταλλεύς (metalleús)
• μετάλλευσις (metálleusis)
• μεταλλευτής (metalleutḗs)
• μεταλλευτικός (metalleutikós)
• μεταλλευτός (metalleutós)
• μεταλλεύω (metalleúō)
• μεταλλίζομαι (metallízomai)
• μεταλλικός (metallikós)
• μεταλλίτης (metallítēs)
• μεταλλοιόω (metalloióō)
• μεταλλοίωσις (metalloíōsis)
• μέταλλον (métallon)
• μεταλλουργεῖον (metallourgeîon)
• μεταλλουργέω (metallourgéō)
• μεταλλουργός (metallourgós)

 

Descendants

• → Old Armenian: մետաղ (metał)
  • Armenian: մետաղ (metaġ)
• → Georgian: მეტალი (meṭali)
• Greek: μέταλλο (métallo)
• → Latin: metallum (see there for further descendants)

Further reading

• “μέταλλον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μέταλλον”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μέταλλον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • mine idem, page 530.