μεταλλικός

See also: μετάλλινος

Greek

Adjective

μεταλλικός • (metallikós) m (feminine μεταλλική, neuter μεταλλικό)

1. metal, metallic

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μεταλλικός (metallikós)	μεταλλική (metallikí)	μεταλλικό (metallikó)		μεταλλικοί (metallikoí)	μεταλλικές (metallikés)	μεταλλικά (metalliká)
genitive	μεταλλικού (metallikoú)	μεταλλικής (metallikís)	μεταλλικού (metallikoú)		μεταλλικών (metallikón)	μεταλλικών (metallikón)	μεταλλικών (metallikón)
accusative	μεταλλικό (metallikó)	μεταλλική (metallikí)	μεταλλικό (metallikó)		μεταλλικούς (metallikoús)	μεταλλικές (metallikés)	μεταλλικά (metalliká)
vocative	μεταλλικέ (metalliké)	μεταλλική (metallikí)	μεταλλικό (metallikó)		μεταλλικοί (metallikoí)	μεταλλικές (metallikés)	μεταλλικά (metalliká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μεταλλικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μεταλλικός, etc.)

Synonyms

• μετάλλινος (metállinos)

Antonyms

• αμέταλλος (amétallos, “non-metallic”)