λατρευτικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Byzantine Greek λατρευτικός (latreutikós), from Koine Greek λατρευτικός (latreutikós, “servile”).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]λατρευτικός • (latreftikós) m (feminine λατρευτική, neuter λατρευτικό)
- (religion) devotional, adorational, of worship
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | λατρευτικός (latreftikós) | λατρευτική (latreftikí) | λατρευτικό (latreftikó) | λατρευτικοί (latreftikoí) | λατρευτικές (latreftikés) | λατρευτικά (latreftiká) | |
| genitive | λατρευτικού (latreftikoú) | λατρευτικής (latreftikís) | λατρευτικού (latreftikoú) | λατρευτικών (latreftikón) | λατρευτικών (latreftikón) | λατρευτικών (latreftikón) | |
| accusative | λατρευτικό (latreftikó) | λατρευτική (latreftikí) | λατρευτικό (latreftikó) | λατρευτικούς (latreftikoús) | λατρευτικές (latreftikés) | λατρευτικά (latreftiká) | |
| vocative | λατρευτικέ (latreftiké) | λατρευτική (latreftikí) | λατρευτικό (latreftikó) | λατρευτικοί (latreftikoí) | λατρευτικές (latreftikés) | λατρευτικά (latreftiká) | |
Related terms
[edit]- see: λατρεύω (latrévo)
References
[edit]- ^ λατρευτικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language