κόσμιος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From κόσμος (kósmos) +‎ -ιος (-ios)

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

κόσμῐος (kósmiosm (feminine κοσμίᾱ, neuter κόσμῐον); first/second declension or
κόσμῐος (kósmiosm or f (neuter κόσμῐον); second declension

  1. ordered; moderate; regular; decent

Inflection

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek κόσμιος (kósmios).

Adjective

[edit]

κόσμιος (kósmiosm (feminine κόσμια, neuter κόσμιο)

  1. decent; seemly; proper

Declension

[edit]
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κόσμιος (kósmios) κόσμια (kósmia) κόσμιο (kósmio) κόσμιοι (kósmioi) κόσμιες (kósmies) κόσμια (kósmia)
genitive κόσμιου (kósmiou) κόσμιας (kósmias) κόσμιου (kósmiou) κόσμιων (kósmion) κόσμιων (kósmion) κόσμιων (kósmion)
accusative κόσμιο (kósmio) κόσμια (kósmia) κόσμιο (kósmio) κόσμιους (kósmious) κόσμιες (kósmies) κόσμια (kósmia)
vocative κόσμιε (kósmie) κόσμια (kósmia) κόσμιο (kósmio) κόσμιοι (kósmioi) κόσμιες (kósmies) κόσμια (kósmia)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κόσμιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κόσμιος, etc.)

References

[edit]