κυβερνητικός

Ancient Greek

Etymology

From κυβερνάω (kubernáō, “to steer”) +‎ -τῐκός (-tĭkós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ky.ber.nɛː.ti.kós/ → /cy.βer.ni.tiˈkos/ → /ci.ver.ni.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.ber.nɛː.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.ber.ne̝.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cy.βer.ni.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.ver.ni.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.ver.ni.tiˈkos/

Adjective

κῠβερνητῐκός • (kŭbernētĭkós) m (feminine κῠβερνητῐκή, neuter κῠβερνητῐκόν); first/second declension

1. good at steering

Declension

First and second declension of κῠβερνητῐκός; κῠβερνητῐκή; κῠβερνητῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κῠβερνητῐκός kŭbernētĭkós	κῠβερνητῐκή kŭbernētĭkḗ	κῠβερνητῐκόν kŭbernētĭkón		κῠβερνητῐκώ kŭbernētĭkṓ	κῠβερνητῐκᾱ́ kŭbernētĭkā́	κῠβερνητῐκώ kŭbernētĭkṓ		κῠβερνητῐκοί kŭbernētĭkoí	κῠβερνητῐκαί kŭbernētĭkaí	κῠβερνητῐκᾰ́ kŭbernētĭkắ
Genitive		κῠβερνητῐκοῦ kŭbernētĭkoû	κῠβερνητῐκῆς kŭbernētĭkês	κῠβερνητῐκοῦ kŭbernētĭkoû		κῠβερνητῐκοῖν kŭbernētĭkoîn	κῠβερνητῐκαῖν kŭbernētĭkaîn	κῠβερνητῐκοῖν kŭbernētĭkoîn		κῠβερνητῐκῶν kŭbernētĭkôn	κῠβερνητῐκῶν kŭbernētĭkôn	κῠβερνητῐκῶν kŭbernētĭkôn
Dative		κῠβερνητῐκῷ kŭbernētĭkôi	κῠβερνητῐκῇ kŭbernētĭkêi	κῠβερνητῐκῷ kŭbernētĭkôi		κῠβερνητῐκοῖν kŭbernētĭkoîn	κῠβερνητῐκαῖν kŭbernētĭkaîn	κῠβερνητῐκοῖν kŭbernētĭkoîn		κῠβερνητῐκοῖς kŭbernētĭkoîs	κῠβερνητῐκαῖς kŭbernētĭkaîs	κῠβερνητῐκοῖς kŭbernētĭkoîs
Accusative		κῠβερνητῐκόν kŭbernētĭkón	κῠβερνητῐκήν kŭbernētĭkḗn	κῠβερνητῐκόν kŭbernētĭkón		κῠβερνητῐκώ kŭbernētĭkṓ	κῠβερνητῐκᾱ́ kŭbernētĭkā́	κῠβερνητῐκώ kŭbernētĭkṓ		κῠβερνητῐκούς kŭbernētĭkoús	κῠβερνητῐκᾱ́ς kŭbernētĭkā́s	κῠβερνητῐκᾰ́ kŭbernētĭkắ
Vocative		κῠβερνητῐκέ kŭbernētĭké	κῠβερνητῐκή kŭbernētĭkḗ	κῠβερνητῐκόν kŭbernētĭkón		κῠβερνητῐκώ kŭbernētĭkṓ	κῠβερνητῐκᾱ́ kŭbernētĭkā́	κῠβερνητῐκώ kŭbernētĭkṓ		κῠβερνητῐκοί kŭbernētĭkoí	κῠβερνητῐκαί kŭbernētĭkaí	κῠβερνητῐκᾰ́ kŭbernētĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κῠβερνητῐκῶς kŭbernētĭkôs				κῠβερνητῐκώτερος kŭbernētĭkṓteros				κῠβερνητῐκώτᾰτος kŭbernētĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → French: cybernétique
• → English: cybernetic

Further reading

• “κυβερνητικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κυβερνητικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κυβερνητικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Adjective

κυβερνητικός • (kyvernitikós) m (feminine κυβερνητική, neuter κυβερνητικό)

1. governmental

Declension

Declension of κυβερνητικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	κυβερνητικός (kyvernitikós)	κυβερνητική (kyvernitikí)	κυβερνητικό (kyvernitikó)		κυβερνητικοί (kyvernitikoí)	κυβερνητικές (kyvernitikés)	κυβερνητικά (kyvernitiká)
genitive	κυβερνητικού (kyvernitikoú)	κυβερνητικής (kyvernitikís)	κυβερνητικού (kyvernitikoú)		κυβερνητικών (kyvernitikón)	κυβερνητικών (kyvernitikón)	κυβερνητικών (kyvernitikón)
accusative	κυβερνητικό (kyvernitikó)	κυβερνητική (kyvernitikí)	κυβερνητικό (kyvernitikó)		κυβερνητικούς (kyvernitikoús)	κυβερνητικές (kyvernitikés)	κυβερνητικά (kyvernitiká)
vocative	κυβερνητικέ (kyvernitiké)	κυβερνητική (kyvernitikí)	κυβερνητικό (kyvernitikó)		κυβερνητικοί (kyvernitikoí)	κυβερνητικές (kyvernitikés)	κυβερνητικά (kyvernitiká)

Related terms

• see: κυβέρνηση f (kyvérnisi, “government”)