κρατούμενος

Greek

Participle

κρατούμενος • (kratoúmenos) m (feminine κρατούμενη, neuter κρατούμενο)

1. passive perfect participle of κρατάω (kratáo) and κρατώ (krató): held; detained

Declension

Declension of κρατούμενος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	κρατούμενος (kratoúmenos)	κρατούμενη (kratoúmeni)	κρατούμενο (kratoúmeno)		κρατούμενοι (kratoúmenoi)	κρατούμενες (kratoúmenes)	κρατούμενα (kratoúmena)
genitive	κρατούμενου (kratoúmenou)	κρατούμενης (kratoúmenis)	κρατούμενου (kratoúmenou)		κρατούμενων (kratoúmenon)	κρατούμενων (kratoúmenon)	κρατούμενων (kratoúmenon)
accusative	κρατούμενο (kratoúmeno)	κρατούμενη (kratoúmeni)	κρατούμενο (kratoúmeno)		κρατούμενους (kratoúmenous)	κρατούμενες (kratoúmenes)	κρατούμενα (kratoúmena)
vocative	κρατούμενε (kratoúmene)	κρατούμενη (kratoúmeni)	κρατούμενο (kratoúmeno)		κρατούμενοι (kratoúmenoi)	κρατούμενες (kratoúmenes)	κρατούμενα (kratoúmena)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κρατούμενος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κρατούμενος, etc.)

Noun

κρατούμενος • (kratoúmenos) m (plural κρατούμενοι, feminine κρατούμενη or κρατουμένη)

1. prisoner, detainee

Declension

Declension of κρατούμενος

	singular	plural
nominative	κρατούμενος (kratoúmenos)	κρατούμενοι (kratoúmenoi)
genitive	κρατουμένου (kratouménou)	κρατουμένων (kratouménon)
accusative	κρατούμενο (kratoúmeno)	κρατουμένους (kratouménous)
vocative	κρατούμενε (kratoúmene)	κρατούμενοι (kratoúmenoi)

Related terms

• see: κράτος n (krátos, “state”)

References

• κρατούμενος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language