κουραστικός

Greek

Etymology

Stem κουράσ- (kourás-, “from verb κουράζω (kourázo)”) +‎ -τικός (-tikós)

Pronunciation

• IPA^(key): /kurastiˈkos/
• Hyphenation: κου‧ρα‧στι‧κός

Adjective

κουραστικός • (kourastikós) m (feminine κουραστική, neuter κουραστικό)

1. tiring
2. trying
3. heavy going

Declension

Declension of κουραστικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	κουραστικός (kourastikós)	κουραστική (kourastikí)	κουραστικό (kourastikó)		κουραστικοί (kourastikoí)	κουραστικές (kourastikés)	κουραστικά (kourastiká)
genitive	κουραστικού (kourastikoú)	κουραστικής (kourastikís)	κουραστικού (kourastikoú)		κουραστικών (kourastikón)	κουραστικών (kourastikón)	κουραστικών (kourastikón)
accusative	κουραστικό (kourastikó)	κουραστική (kourastikí)	κουραστικό (kourastikó)		κουραστικούς (kourastikoús)	κουραστικές (kourastikés)	κουραστικά (kourastiká)
vocative	κουραστικέ (kourastiké)	κουραστική (kourastikí)	κουραστικό (kourastikó)		κουραστικοί (kourastikoí)	κουραστικές (kourastikés)	κουραστικά (kourastiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κουραστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κουραστικός, etc.)

Synonyms

• κοπιαστικός (kopiastikós)

Synonyms

• ξεκουραστικός (xekourastikós)

Related terms

• κουραστικά (kourastiká, “tiringly”, adverb)

• and see: κουράζω (kourázo, “to tire, to annoy”)

References

• κουραστικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language