κολλημένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of κολλιέμαι (kolliémai), passive voice of κολλάω/κολλώ (“I glue”).
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]κολλημένος • (kolliménos) m (feminine κολλημένη, neuter κολλημένο)
- glued, stuck
- (figuratively) with an idée fixe stuck in the mind
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κολλημένος (kolliménos) | κολλημένη (kolliméni) | κολλημένο (kolliméno) | κολλημένοι (kolliménoi) | κολλημένες (kolliménes) | κολλημένα (kolliména) | |
| genitive | κολλημένου (kolliménou) | κολλημένης (kolliménis) | κολλημένου (kolliménou) | κολλημένων (kolliménon) | κολλημένων (kolliménon) | κολλημένων (kolliménon) | |
| accusative | κολλημένο (kolliméno) | κολλημένη (kolliméni) | κολλημένο (kolliméno) | κολλημένους (kolliménous) | κολλημένες (kolliménes) | κολλημένα (kolliména) | |
| vocative | κολλημένε (kolliméne) | κολλημένη (kolliméni) | κολλημένο (kolliméno) | κολλημένοι (kolliménoi) | κολλημένες (kolliménes) | κολλημένα (kolliména) | |
Antonyms
[edit]- ξεκολλημένος (xekolliménos, “unstuck”, participle)
Related terms
[edit]- κολλητός (kollitós, “stuck, able to be stuck; buddy”)
- and see: κόλλα f (kólla, “glue”)