κολλητός

Greek

Adjective

κολλητός • (kollitós) m

1. stuck, glued
2. close together, adjoined
3. (garment) firm, tight, tight-fitting

Declension

Declension of κολλητός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	κολλητός (kollitós)	κολλητή (kollití)	κολλητό (kollitó)		κολλητοί (kollitoí)	κολλητές (kollités)	κολλητά (kollitá)
genitive	κολλητού (kollitoú)	κολλητής (kollitís)	κολλητού (kollitoú)		κολλητών (kollitón)	κολλητών (kollitón)	κολλητών (kollitón)
accusative	κολλητό (kollitó)	κολλητή (kollití)	κολλητό (kollitó)		κολλητούς (kollitoús)	κολλητές (kollités)	κολλητά (kollitá)
vocative	κολλητέ (kollité)	κολλητή (kollití)	κολλητό (kollitó)		κολλητοί (kollitoí)	κολλητές (kollités)	κολλητά (kollitá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κολλητός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κολλητός, etc.)

Related terms

• see: κολλάω (kolláo)

Noun

κολλητός • (kollitós) m (feminine κολλητή)

1. a best friend, bosom buddy