κλιτικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek κλιτικός (klitikós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]κλιτικός • (klitikós) m (feminine κλιτική, neuter κλιτικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κλιτικός (klitikós) | κλιτική (klitikí) | κλιτικό (klitikó) | κλιτικοί (klitikoí) | κλιτικές (klitikés) | κλιτικά (klitiká) | |
| genitive | κλιτικού (klitikoú) | κλιτικής (klitikís) | κλιτικού (klitikoú) | κλιτικών (klitikón) | κλιτικών (klitikón) | κλιτικών (klitikón) | |
| accusative | κλιτικό (klitikó) | κλιτική (klitikí) | κλιτικό (klitikó) | κλιτικούς (klitikoús) | κλιτικές (klitikés) | κλιτικά (klitiká) | |
| vocative | κλιτικέ (klitiké) | κλιτική (klitikí) | κλιτικό (klitikó) | κλιτικοί (klitikoí) | κλιτικές (klitikés) | κλιτικά (klitiká) | |
Related terms
[edit]- see: κλίνω (klíno)
References
[edit]- ^ κλιτικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language