κλινήρης
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek κλινήρης (klinḗrēs).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]κλινήρης • (kliníris) m (feminine κλινήρης, neuter κλινήρες)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κλινήρης (kliníris) | κλινήρης (kliníris) | κλινήρες (kliníres) | κλινήρεις (kliníreis) | κλινήρεις (kliníreis) | κλινήρη (kliníri) | |
| genitive | κλινήρους (klinírous) κλινήρη (kliníri) |
κλινήρους (klinírous) | κλινήρους (klinírous) | κλινήρων (kliníron) | κλινήρων (kliníron) | κλινήρων (kliníron) | |
| accusative | κλινήρη (kliníri) | κλινήρη (kliníri) | κλινήρες (kliníres) | κλινήρεις (kliníreis) | κλινήρεις (kliníreis) | κλινήρη (kliníri) | |
| vocative | κλινήρη (kliníri) κλινήρης (kliníris) |
κλινήρης (kliníris) | κλινήρες (kliníres) | κλινήρεις (kliníreis) | κλινήρεις (kliníreis) | κλινήρη (kliníri) | |
Related terms
[edit]- see: κλίνω (klíno)
References
[edit]- ^ κλινήρης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language