κλασμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of κλάνω (kláno, “to fart”), a verb without passive forms.

Pronunciation

• IPA^(key): /klaˈzme.nos/
• Hyphenation: κλα‧σμέ‧νος

Participle

κλασμένος • (klasménos) m (feminine κλασμένη, neuter κλασμένο)

1. (literally) farted
2. (colloquial, slang) stoned, baked, high (under the influence of drugs)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	κλασμένος (klasménos)	κλασμένη (klasméni)	κλασμένο (klasméno)		κλασμένοι (klasménoi)	κλασμένες (klasménes)	κλασμένα (klasména)
genitive	κλασμένου (klasménou)	κλασμένης (klasménis)	κλασμένου (klasménou)		κλασμένων (klasménon)	κλασμένων (klasménon)	κλασμένων (klasménon)
accusative	κλασμένο (klasméno)	κλασμένη (klasméni)	κλασμένο (klasméno)		κλασμένους (klasménous)	κλασμένες (klasménes)	κλασμένα (klasména)
vocative	κλασμένε (klasméne)	κλασμένη (klasméni)	κλασμένο (klasméno)		κλασμένοι (klasménoi)	κλασμένες (klasménes)	κλασμένα (klasména)

Synonyms

• μαστουρωμένος (mastouroménos, “stoned, high”, participle)