κατόρθωμα

Greek

Etymology

κατορθώνω (katorthóno, “to manage to”) +‎ -μα (-ma)

Noun

κατόρθωμα • (katórthoma) n (plural κατορθώματα)

1. feat, accomplishment, deed, exploit, achievement
2. tour de force

Declension

Declension of κατόρθωμα

	singular	plural
nominative	κατόρθωμα •	κατορθώματα •
genitive	κατορθώματος •	κατορθωμάτων •
accusative	κατόρθωμα •	κατορθώματα •
vocative	κατόρθωμα •	κατορθώματα •

Synonyms

• άθλος m (áthlos)
• ανδραγάθημα n (andragáthima)
• επίτευγμα n (epítevgma)