ανδραγάθημα

Greek

Etymology

Fom Ancient Greek ἀνδραγάθημα (andragáthēma).

Noun

ανδραγάθημα • (andragáthima) n (plural ανδραγαθήματα)

1. heroic feat, act of prowess

   Synonyms: άθλος (áthlos), κατόρθωμα (katórthoma), επίτευγμα (epítevgma)

Declension

Declension of ανδραγάθημα

	singular	plural
nominative	ανδραγάθημα (andragáthima)	ανδραγαθήματα (andragathímata)
genitive	ανδραγαθήματος (andragathímatos)	ανδραγαθημάτων (andragathimáton)
accusative	ανδραγάθημα (andragáthima)	ανδραγαθήματα (andragathímata)
vocative	ανδραγάθημα (andragáthima)	ανδραγαθήματα (andragathímata)

Related terms

• ανδραγαθώ (andragathó, “to fight bravely”)
• and see: ανδρεία f (andreía, “bravery”)