κατηγορία

Ancient Greek

Alternative forms

• κᾰτηγορῐ́η (katēgoríē) — Ionic

Etymology

From κᾰτηγορέω (katēgoréō, “I accuse, speak against”) +‎ -ῐ́ᾱ (-íā).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tɛː.ɡo.rí.aː/ → /ka.ti.ɣoˈri.a/ → /ka.ti.ɣoˈri.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tɛː.ɡo.rí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.te̝.ɡoˈri.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ti.ɣoˈri.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ti.ɣoˈri.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ɣoˈri.a/

Noun

κᾰτηγορῐ́ᾱ • (katēgoríā) f (genitive κᾰτηγορῐ́ᾱς); first declension

1. charge, accusation
2. (logic) predication, category

Inflection

First declension of ἡ κᾰτηγορῐ́ᾱ; τῆς κᾰτηγορῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ κᾰτηγορῐ́ᾱ hē katēgoríā	τὼ κᾰτηγορῐ́ᾱ tṑ katēgoríā	αἱ κᾰτηγορῐ́αι hai katēgoríai
Genitive	τῆς κᾰτηγορῐ́ᾱς tês katēgoríās	τοῖν κᾰτηγορῐ́αιν toîn katēgoríain	τῶν κᾰτηγορῐῶν tôn katēgoriôn
Dative	τῇ κᾰτηγορῐ́ᾳ têi katēgoríāi	τοῖν κᾰτηγορῐ́αιν toîn katēgoríain	ταῖς κᾰτηγορῐ́αις taîs katēgoríais
Accusative	τὴν κᾰτηγορῐ́ᾱν tḕn katēgoríān	τὼ κᾰτηγορῐ́ᾱ tṑ katēgoríā	τᾱ̀ς κᾰτηγορῐ́ᾱς tā̀s katēgoríās
Vocative	κᾰτηγορῐ́ᾱ katēgoríā	κᾰτηγορῐ́ᾱ katēgoríā	κᾰτηγορῐ́αι katēgoríai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: κατηγορία (katigoría)
• → Georgian: კატეგორია (ḳaṭegoria)
• → Late Latin: catēgoria (see there for further descendants)

References

• “κατηγορία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κατηγορία”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κατηγορία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G2724 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • accusation idem, page 8.
  • category idem, page 118.
  • denunciation idem, page 211.
  • invective idem, page 456.
  • philippic idem, page 610.
  • predicable idem, page 634.
  • tirade idem, page 877.

Greek

Etymology

From Ancient Greek.

Noun

κατηγορία • (katigoría) f (plural κατηγορίες)

1. category

   Άρθρα στην κατηγορία «Ουσιαστικά».

   Árthra stin katigoría «Ousiastiká».

   Articles in the category “Nouns”.

2. accusation, charge

   Η κατηγορία εναντίον μας ήταν …

   I katigoría enantíon mas ítan …

   The charge against us was …

Declension

Declension of κατηγορία

	singular	plural
nominative	κατηγορία (katigoría)	κατηγορίες (katigoríes)
genitive	κατηγορίας (katigorías)	κατηγοριών (katigorión)
accusative	κατηγορία (katigoría)	κατηγορίες (katigoríes)
vocative	κατηγορία (katigoría)	κατηγορίες (katigoríes)

Synonyms

• (accusation): έγκληση f (égklisi)

Antonyms

• αβανιά f (avaniá, “false accusation”)

Related terms

• αλληλοκατηγορία f (allilokatigoría, “recrimination”)

• and see: κατηγορώ (katigoró, “to accuse”)

Descendants

• → Romanian: catigorie