καταλυτικός

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From καταλύω (katalúō, dissolve, destroy) +‎ -τικός (-tikós, adjective-forming suffix)

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

κᾰτᾰλῠτῐκός (katalutikósm (feminine κᾰτᾰλῠτῐκή, neuter κᾰτᾰλῠτῐκόν); first/second declension

  1. able to dissolve or put an end to

Declension

[edit]

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

καταλυτικός (katalytikósm (feminine καταλυτική, neuter καταλυτικό)

  1. (general) catalytic (indicating something which accelerates a process or action)
  2. (chemistry) catalytic
  3. (automotive) catalytic

Declension

[edit]
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative καταλυτικός (katalytikós) καταλυτική (katalytikí) καταλυτικό (katalytikó) καταλυτικοί (katalytikoí) καταλυτικές (katalytikés) καταλυτικά (katalytiká)
genitive καταλυτικού (katalytikoú) καταλυτικής (katalytikís) καταλυτικού (katalytikoú) καταλυτικών (katalytikón) καταλυτικών (katalytikón) καταλυτικών (katalytikón)
accusative καταλυτικό (katalytikó) καταλυτική (katalytikí) καταλυτικό (katalytikó) καταλυτικούς (katalytikoús) καταλυτικές (katalytikés) καταλυτικά (katalytiká)
vocative καταλυτικέ (katalytiké) καταλυτική (katalytikí) καταλυτικό (katalytikó) καταλυτικοί (katalytikoí) καταλυτικές (katalytikés) καταλυτικά (katalytiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καταλυτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καταλυτικός, etc.)

[edit]

Further reading

[edit]