καθιδρύω

Ancient Greek

Etymology

κᾰτᾰ- (κᾰθ-) (“fully”) +‎ ἱδρῡ́ω (“make to sit down; settle; found”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰi.dry̌ː.ɔː/ → /ka.θiˈðry.o/ → /ka.θiˈðri.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰi.dry̌ː.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰiˈdry.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θiˈðry.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θiˈðry.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θiˈðri.o/

Verb

κᾰθιδρῡ́ω • (kathidrū́ō) (causative of καθέζομαι)

1. to make to sit down
   1. (passive voice) to sit down, settle
2. to establish
   1. to be restored
3. to consecrate, dedicate
4. to found

Inflection

   Present: κᾰθιδρῡ́ω, κᾰθιδρῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθιδρῡ́ω	κᾰθιδρῡ́εις	κᾰθιδρῡ́ει	κᾰθιδρῡ́ετον	κᾰθιδρῡ́ετον	κᾰθιδρῡ́ομεν	κᾰθιδρῡ́ετε	κᾰθιδρῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰθιδρῡ́ω	κᾰθιδρῡ́ῃς	κᾰθιδρῡ́ῃ	κᾰθιδρῡ́ητον	κᾰθιδρῡ́ητον	κᾰθιδρῡ́ωμεν	κᾰθιδρῡ́ητε	κᾰθιδρῡ́ωσῐ(ν)
	optative	κᾰθιδρῡ́οιμῐ	κᾰθιδρῡ́οις	κᾰθιδρῡ́οι	κᾰθιδρῡ́οιτον	κᾰθιδρῡοίτην	κᾰθιδρῡ́οιμεν	κᾰθιδρῡ́οιτε	κᾰθιδρῡ́οιεν
	imperative		κᾰθίδρῡε	κᾰθιδρῡέτω	κᾰθιδρῡ́ετον	κᾰθιδρῡέτων		κᾰθιδρῡ́ετε	κᾰθιδρῡόντων
middle/ passive	indicative	κᾰθιδρῡ́ομαι	κᾰθιδρῡ́ῃ, κᾰθιδρῡ́ει	κᾰθιδρῡ́εται	κᾰθιδρῡ́εσθον	κᾰθιδρῡ́εσθον	κᾰθιδρῡόμεθᾰ	κᾰθιδρῡ́εσθε	κᾰθιδρῡ́ονται
	subjunctive	κᾰθιδρῡ́ωμαι	κᾰθιδρῡ́ῃ	κᾰθιδρῡ́ηται	κᾰθιδρῡ́ησθον	κᾰθιδρῡ́ησθον	κᾰθιδρῡώμεθᾰ	κᾰθιδρῡ́ησθε	κᾰθιδρῡ́ωνται
	optative	κᾰθιδρῡοίμην	κᾰθιδρῡ́οιο	κᾰθιδρῡ́οιτο	κᾰθιδρῡ́οισθον	κᾰθιδρῡοίσθην	κᾰθιδρῡοίμεθᾰ	κᾰθιδρῡ́οισθε	κᾰθιδρῡ́οιντο
	imperative		κᾰθιδρῡ́ου	κᾰθιδρῡέσθω	κᾰθιδρῡ́εσθον	κᾰθιδρῡέσθων		κᾰθιδρῡ́εσθε	κᾰθιδρῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰθιδρῡ́ειν				κᾰθιδρῡ́εσθαι
participle	m	κᾰθιδρῡ́ων				κᾰθιδρῡόμενος
	f	κᾰθιδρῡ́ουσᾰ				κᾰθιδρῡομένη
	n	κᾰθιδρῦον				κᾰθιδρῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰθίδρῡον, κᾰθιδρῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθίδρῡον	κᾰθίδρῡες	κᾰθίδρῡε(ν)	κᾰθιδρῡ́ετον	κᾰθιδρῡέτην	κᾰθιδρῡ́ομεν	κᾰθιδρῡ́ετε	κᾰθίδρῡον
middle/ passive	indicative	κᾰθιδρῡόμην	κᾰθιδρῡ́ου	κᾰθιδρῡ́ετο	κᾰθιδρῡ́εσθον	κᾰθιδρῡέσθην	κᾰθιδρῡόμεθᾰ	κᾰθιδρῡ́εσθε	κᾰθιδρῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰθιδρῡ́σω, κᾰθιδρῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθιδρῡ́σω	κᾰθιδρῡ́σεις	κᾰθιδρῡ́σει	κᾰθιδρῡ́σετον	κᾰθιδρῡ́σετον	κᾰθιδρῡ́σομεν	κᾰθιδρῡ́σετε	κᾰθιδρῡ́σουσῐ(ν)
	optative	κᾰθιδρῡ́σοιμῐ	κᾰθιδρῡ́σοις	κᾰθιδρῡ́σοι	κᾰθιδρῡ́σοιτον	κᾰθιδρῡσοίτην	κᾰθιδρῡ́σοιμεν	κᾰθιδρῡ́σοιτε	κᾰθιδρῡ́σοιεν
middle	indicative	κᾰθιδρῡ́σομαι	κᾰθιδρῡ́σῃ, κᾰθιδρῡ́σει	κᾰθιδρῡ́σεται	κᾰθιδρῡ́σεσθον	κᾰθιδρῡ́σεσθον	κᾰθιδρῡσόμεθᾰ	κᾰθιδρῡ́σεσθε	κᾰθιδρῡ́σονται
	optative	κᾰθιδρῡσοίμην	κᾰθιδρῡ́σοιο	κᾰθιδρῡ́σοιτο	κᾰθιδρῡ́σοισθον	κᾰθιδρῡσοίσθην	κᾰθιδρῡσοίμεθᾰ	κᾰθιδρῡ́σοισθε	κᾰθιδρῡ́σοιντο
		active			middle
infinitive		κᾰθιδρῡ́σειν			κᾰθιδρῡ́σεσθαι
participle	m	κᾰθιδρῡ́σων			κᾰθιδρῡσόμενος
	f	κᾰθιδρῡ́σουσᾰ			κᾰθιδρῡσομένη
	n	κᾰθιδρῦσον			κᾰθιδρῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰθίδρῡσᾰ, κᾰθιδρῡσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθίδρῡσᾰ	κᾰθίδρῡσᾰς	κᾰθίδρῡσε(ν)	κᾰθιδρῡ́σᾰτον	κᾰθιδρῡσᾰ́την	κᾰθιδρῡ́σᾰμεν	κᾰθιδρῡ́σᾰτε	κᾰθίδρῡσᾰν
	subjunctive	κᾰθιδρῡ́σω	κᾰθιδρῡ́σῃς	κᾰθιδρῡ́σῃ	κᾰθιδρῡ́σητον	κᾰθιδρῡ́σητον	κᾰθιδρῡ́σωμεν	κᾰθιδρῡ́σητε	κᾰθιδρῡ́σωσῐ(ν)
	optative	κᾰθιδρῡ́σαιμῐ	κᾰθιδρῡ́σειᾰς, κᾰθιδρῡ́σαις	κᾰθιδρῡ́σειε(ν), κᾰθιδρῡ́σαι	κᾰθιδρῡ́σαιτον	κᾰθιδρῡσαίτην	κᾰθιδρῡ́σαιμεν	κᾰθιδρῡ́σαιτε	κᾰθιδρῡ́σειᾰν, κᾰθιδρῡ́σαιεν
	imperative		κᾰθίδρῡσον	κᾰθιδρῡσᾰ́τω	κᾰθιδρῡ́σᾰτον	κᾰθιδρῡσᾰ́των		κᾰθιδρῡ́σᾰτε	κᾰθιδρῡσᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰθιδρῡσᾰ́μην	κᾰθιδρῡ́σω	κᾰθιδρῡ́σᾰτο	κᾰθιδρῡ́σᾰσθον	κᾰθιδρῡσᾰ́σθην	κᾰθιδρῡσᾰ́μεθᾰ	κᾰθιδρῡ́σᾰσθε	κᾰθιδρῡ́σᾰντο
	subjunctive	κᾰθιδρῡ́σωμαι	κᾰθιδρῡ́σῃ	κᾰθιδρῡ́σηται	κᾰθιδρῡ́σησθον	κᾰθιδρῡ́σησθον	κᾰθιδρῡσώμεθᾰ	κᾰθιδρῡ́σησθε	κᾰθιδρῡ́σωνται
	optative	κᾰθιδρῡσαίμην	κᾰθιδρῡ́σαιο	κᾰθιδρῡ́σαιτο	κᾰθιδρῡ́σαισθον	κᾰθιδρῡσαίσθην	κᾰθιδρῡσαίμεθᾰ	κᾰθιδρῡ́σαισθε	κᾰθιδρῡ́σαιντο
	imperative		κᾰθίδρῡσαι	κᾰθιδρῡσᾰ́σθω	κᾰθιδρῡ́σᾰσθον	κᾰθιδρῡσᾰ́σθων		κᾰθιδρῡ́σᾰσθε	κᾰθιδρῡσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κᾰθιδρῦσαι			κᾰθιδρῡ́σᾰσθαι
participle	m	κᾰθιδρῡ́σᾱς			κᾰθιδρῡσᾰ́μενος
	f	κᾰθιδρῡ́σᾱσᾰ			κᾰθιδρῡσᾰμένη
	n	κᾰθιδρῦσᾰν			κᾰθιδρῡσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰθίδρῡκᾰ, κᾰθίδρῡμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθίδρῡκᾰ	κᾰθίδρῡκᾰς	κᾰθίδρῡκε(ν)	κᾰθιδρῡ́κᾰτον	κᾰθιδρῡ́κᾰτον	κᾰθιδρῡ́κᾰμεν	κᾰθιδρῡ́κᾰτε	κᾰθιδρῡ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰθιδρῡ́κω	κᾰθιδρῡ́κῃς	κᾰθιδρῡ́κῃ	κᾰθιδρῡ́κητον	κᾰθιδρῡ́κητον	κᾰθιδρῡ́κωμεν	κᾰθιδρῡ́κητε	κᾰθιδρῡ́κωσῐ(ν)
	optative	κᾰθιδρῡ́κοιμῐ, κᾰθιδρῡκοίην	κᾰθιδρῡ́κοις, κᾰθιδρῡκοίης	κᾰθιδρῡ́κοι, κᾰθιδρῡκοίη	κᾰθιδρῡ́κοιτον	κᾰθιδρῡκοίτην	κᾰθιδρῡ́κοιμεν	κᾰθιδρῡ́κοιτε	κᾰθιδρῡ́κοιεν
	imperative		κᾰθίδρῡκε	κᾰθιδρῡκέτω	κᾰθιδρῡ́κετον	κᾰθιδρῡκέτων		κᾰθιδρῡ́κετε	κᾰθιδρῡκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰθίδρῡμαι	κᾰθίδρῡσαι	κᾰθίδρῡται	κᾰθίδρῡσθον	κᾰθίδρῡσθον	κᾰθιδρῡ́μεθᾰ	κᾰθίδρῡσθε	κᾰθίδρῡνται
	subjunctive	κᾰθιδρῡμένος ὦ	κᾰθιδρῡμένος ᾖς	κᾰθιδρῡμένος ᾖ	κᾰθιδρῡμένω ἦτον	κᾰθιδρῡμένω ἦτον	κᾰθιδρῡμένοι ὦμεν	κᾰθιδρῡμένοι ἦτε	κᾰθιδρῡμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰθιδρῡμένος εἴην	κᾰθιδρῡμένος εἴης	κᾰθιδρῡμένος εἴη	κᾰθιδρῡμένω εἴητον/εἶτον	κᾰθιδρῡμένω εἰήτην/εἴτην	κᾰθιδρῡμένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰθιδρῡμένοι εἴητε/εἶτε	κᾰθιδρῡμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰθίδρῡσο	κᾰθιδρῡ́σθω	κᾰθίδρῡσθον	κᾰθιδρῡ́σθων		κᾰθίδρῡσθε	κᾰθιδρῡ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰθιδρῡκέναι				κᾰθιδρῦσθαι
participle	m	κᾰθιδρῡκώς				κᾰθιδρῡμένος
	f	κᾰθιδρῡκυῖᾰ				κᾰθιδρῡμένη
	n	κᾰθιδρῡκός				κᾰθιδρῡμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐγκᾰθιδρῡ́ω (enkathidrū́ō, “erect, set up in”)
• κᾰθίδρυμᾰ n (kathídruma, “establishment; temple”)
• κᾰθίδρυσῐς f (kathídrusis, “founding temples, setting up statues; foundation-festival”)
• νεοκᾰθίδρῡτος (neokathídrūtos, “newly founded/built”)
• προκᾰθιδρύομαι (prokathidrúomai, “be seated before”)
• προσκᾰθιδρύω (proskathidrúō, “place upon”)
• πᾰρᾰκαθιδρύομαι (parakathidrúomai, “placed near”)
• συγκᾰθιδρύω (sunkathidrúō, “set up with, dedicate with”)

 

Further reading

• “καθιδρύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “καθιδρύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “καθιδρύω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers

Greek

Etymology

From Koine Greek κᾰθιδρῡ́ω (“make sit down; establish”). Morphologically, from κατα- (καθ-) (“fully”) +‎ ιδρύω (“found”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.θiˈðri.o/
• Hyphenation: κα‧θι‧δρύ‧ω

Verb

καθιδρύω • (kathidrýo) (past καθίδρυσα, passive καθιδρύομαι)

1. (rare formal term) Synonym of ιδρύω (idrýo, “to found”)

Conjugation

καθιδρύω   καθιδρύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	καθιδρύω	καθιδρύσω	καθιδρύομαι	καθιδρυθώ
2 sg	καθιδρύεις	καθιδρύσεις	καθιδρύεσαι	καθιδρυθείς
3 sg	καθιδρύει	καθιδρύσει	καθιδρύεται	καθιδρυθεί
1 pl	καθιδρύουμε, [‑ομε]	καθιδρύσουμε, [‑ομε]	καθιδρυόμαστε	καθιδρυθούμε
2 pl	καθιδρύετε	καθιδρύσετε	καθιδρύεστε	καθιδρυθείτε
3 pl	καθιδρύουν	καθιδρύσουν	καθιδρύονται	καθιδρυθούν
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	καθίδρυα	καθίδρυσα	καθιδρυόμουν	καθιδρύθηκα
2 sg	καθίδρυες	καθίδρυσες	καθιδρυόσουν	καθιδρύθηκες
3 sg	καθίδρυε	καθίδρυσε	καθιδρυόταν	καθιδρύθηκε
1 pl	καθιδρύαμε	καθιδρύσαμε	καθιδρυόμασταν, (‑όμαστε)	καθιδρυθήκαμε
2 pl	καθιδρύατε	καθιδρύσατε	καθιδρυόσασταν, (‑όσαστε)	καθιδρυθήκατε
3 pl	καθίδρυαν	καθίδρυσαν	καθιδρύονταν	καθιδρύθηκαν
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα καθιδρύω ➤	θα καθιδρύσω ➤	θα καθιδρύομαι ➤	θα καθιδρυθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα καθιδρύεις, …	θα καθιδρύσεις, …	θα καθιδρύεσαι, …	θα καθιδρυθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … καθιδρύσει		έχω, έχεις, … καθιδρυθεί   είμαι, είσαι, … καθιδρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … καθιδρύσει		είχα, είχες, … καθιδρυθεί   ήμουν, ήσουν, … καθιδρυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … καθιδρύσει		θα έχω, θα έχεις, … καθιδρυθεί   θα είμαι, θα είσαι, … καθιδρυμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	καθίδρυε	καθίδρυσε	—	καθιδρύσου
2 pl	καθιδρύετε	καθιδρύστε	καθιδρύεστε	καθιδρυθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	καθιδρύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας καθιδρύσει ➤		καθιδρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	καθιδρύσει		καθιδρυθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ίδρυση f (ídrysi, “founding”)
• καθίδρυση f (kathídrysi, “fouding”) (formal)
• καθίδρυμα n (kathídryma, “prestigious institution”)
• εγκαθιδρύω (egkathidrýo, “establish”)
• επανιδρύω (epanidrýo, “refound”)

• and see: ιδρύω (idrýo, “found”)