ιδιόμορφος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Koine Greek ἰδιόμορφος (idiómorphos).[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /i.ðiˈo.moɾ.fos/
  • Hyphenation: ι‧δι‧ό‧μορ‧φος

Adjective

[edit]

ιδιόμορφος • (idiómorfos) m (feminine ιδιόμορφη, neuter ιδιόμορφο)

  1. particular, peculiar, singular (distinctive; characteristic of a specific person or thing)
    Near-synonyms: ιδιόρρυθμος (idiórrythmos), ιδιότυπος (idiótypos)
  2. (mineralogy) idiomorphous

Declension

[edit]
Declension of ιδιόμορφος
number 
case \ gender  		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ιδιόμορφος • ιδιόμορφη • ιδιόμορφο • ιδιόμορφοι • ιδιόμορφες • ιδιόμορφα •
genitive ιδιόμορφου • ιδιόμορφης • ιδιόμορφου • ιδιόμορφων • ιδιόμορφων • ιδιόμορφων •
accusative ιδιόμορφο • ιδιόμορφη • ιδιόμορφο • ιδιόμορφους • ιδιόμορφες • ιδιόμορφα •
vocative ιδιόμορφε • ιδιόμορφη • ιδιόμορφο • ιδιόμορφοι • ιδιόμορφες • ιδιόμορφα •

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ ιδιόμορφος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ιδιόμορφος&oldid=81346569"