ιδιόμορφος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek ἰδιόμορφος (idiómorphos).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ιδιόμορφος • (idiómorfos) m (feminine ιδιόμορφη, neuter ιδιόμορφο)
- particular, peculiar, singular (distinctive; characteristic of a specific person or thing)
- Near-synonyms: ιδιόρρυθμος (idiórrythmos), ιδιότυπος (idiótypos)
- (mineralogy) idiomorphous
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ιδιόμορφος (idiómorfos) | ιδιόμορφη (idiómorfi) | ιδιόμορφο (idiómorfo) | ιδιόμορφοι (idiómorfoi) | ιδιόμορφες (idiómorfes) | ιδιόμορφα (idiómorfa) | |
| genitive | ιδιόμορφου (idiómorfou) | ιδιόμορφης (idiómorfis) | ιδιόμορφου (idiómorfou) | ιδιόμορφων (idiómorfon) | ιδιόμορφων (idiómorfon) | ιδιόμορφων (idiómorfon) | |
| accusative | ιδιόμορφο (idiómorfo) | ιδιόμορφη (idiómorfi) | ιδιόμορφο (idiómorfo) | ιδιόμορφους (idiómorfous) | ιδιόμορφες (idiómorfes) | ιδιόμορφα (idiómorfa) | |
| vocative | ιδιόμορφε (idiómorfe) | ιδιόμορφη (idiómorfi) | ιδιόμορφο (idiómorfo) | ιδιόμορφοι (idiómorfoi) | ιδιόμορφες (idiómorfes) | ιδιόμορφα (idiómorfa) | |
Derived terms
[edit]- ιδιομορφία f (idiomorfía)
References
[edit]- ^ ιδιόμορφος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language