ιδεοληπτικός

Greek

Etymology

Calque of French obsessionnel. By surface analysis, ιδεο- (ideo-, “ideo-”) +‎ -ληπτικός (-liptikós, “-leptic”).
Also substantivised.

Pronunciation

• IPA^(key): /i.ðe.o.li.ptiˈkos/
• Hyphenation: ι‧δε‧ο‧λη‧πτι‧κός

Adjective

ιδεοληπτικός • (ideoliptikós) m (feminine ιδεοληπτική, neuter ιδεοληπτικό)

1. obsessive (related to or characterised by obsession)

   older polytonic spelling, before 1982: ἰδεοληπτικός (ideolēptikós)

   • 1951, Δημήτριος Κουρέτας [Dimítrios Kourétas], Ἀνώμαλοι χαρακτῆρες εἰς τὸ Ἀρχαῖον Δρᾶμα. Ψυχαναλυτικὴ καὶ Ψυχοπαθολογικὴ μελέτη. Δευτέρα ἔκδοσις τοῦ Aʹ τόμου τῶν «Ψυχώσεων εἰς τὴν Λογοτεχνίαν». [Anṓmaloi kharaktêres eis tò Arkhaîon Drâma. Psukhanalutikḕ kaì Psukhopathologikḕ melétē. Deutéra ékdosis toû A’ tómou tôn «Psukhṓseōn eis tḕn Logotekhnían».] (Ἐκδόσεις τῆς Ἑλληνικῆς Ψυχαναλυτικῆς Ὁμάδος [Ekdóseis tês Hellēnikês Psukhanalutikês Homádos]; τόμος Βʹ [tómos V’, volume II]), Ἀθῆναι [Athênai], page 193:

     Ὁ Redalié διερωτᾶται ποῖος εἶναι ὁ ρόλος τῆς ἀγωνιώδους καταστάσεως εἰς τὴν μετατροπὴν ἰδεοληψιῶν εἰς ψευδαισθήσεις καὶ ἀναφέρει τὴν γνώμην τοῦ Stoecker, κατὰ τὸν ὁποῖον ἡ ἐμφάνισις τῶν ψευθαισθήσεων παρὰ τοῖς ἰδεοληπτικοῖς ὀφείλεται εἰς τὴν ὁλονὲν αὔξουσαν ἔντασιν τῶν ἐπιφορτισμένων μὲ αἰσθηματικότητα ἀναμνήσεων (affekts, τῶν συνεπαγομένων ἐπισκότισιν τῆς συνειδήσεως.

     Ho Redalié dierōtâtai poîos eînai ho rólos tês agōniṓdous katastáseōs eis tḕn metatropḕn ideolēpsiôn eis pseudaisthḗseis kaì anaphérei tḕn gnṓmēn toû Stoecker, katà tòn hopoîon hē emphánisis tôn pseuthaisthḗseōn parà toîs ideolēptikoîs opheíletai eis tḕn holonèn aúxousan éntasin tôn epiphortisménōn mè aisthēmatikótēta anamnḗseōn (affekts, tôn sunepagoménōn episkótisin tês suneidḗseōs.

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

The expected grammatical degrees of comparison are uncommon, especially so the absolute superlative.

Declension of ιδεοληπτικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ιδεοληπτικός (ideoliptikós)	ιδεοληπτική (ideoliptikí)	ιδεοληπτικό (ideoliptikó)		ιδεοληπτικοί (ideoliptikoí)	ιδεοληπτικές (ideoliptikés)	ιδεοληπτικά (ideoliptiká)
genitive	ιδεοληπτικού (ideoliptikoú)	ιδεοληπτικής (ideoliptikís)	ιδεοληπτικού (ideoliptikoú)		ιδεοληπτικών (ideoliptikón)	ιδεοληπτικών (ideoliptikón)	ιδεοληπτικών (ideoliptikón)
accusative	ιδεοληπτικό (ideoliptikó)	ιδεοληπτική (ideoliptikí)	ιδεοληπτικό (ideoliptikó)		ιδεοληπτικούς (ideoliptikoús)	ιδεοληπτικές (ideoliptikés)	ιδεοληπτικά (ideoliptiká)
vocative	ιδεοληπτικέ (ideoliptiké)	ιδεοληπτική (ideoliptikí)	ιδεοληπτικό (ideoliptikó)		ιδεοληπτικοί (ideoliptikoí)	ιδεοληπτικές (ideoliptikés)	ιδεοληπτικά (ideoliptiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιδεοληπτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιδεοληπτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ιδεοληπτικότερος (ideoliptikóteros) ιδεοληπτικότερη (ideoliptikóteri) ιδεοληπτικότερο (ideoliptikótero) ιδεοληπτικότεροι (ideoliptikóteroi) ιδεοληπτικότερες (ideoliptikóteres) ιδεοληπτικότερα (ideoliptikótera) genitive ιδεοληπτικότερου (ideoliptikóterou) ιδεοληπτικότερης (ideoliptikóteris) ιδεοληπτικότερου (ideoliptikóterou) ιδεοληπτικότερων (ideoliptikóteron) ιδεοληπτικότερων (ideoliptikóteron) ιδεοληπτικότερων (ideoliptikóteron) accusative ιδεοληπτικότερο (ideoliptikótero) ιδεοληπτικότερη (ideoliptikóteri) ιδεοληπτικότερο (ideoliptikótero) ιδεοληπτικότερους (ideoliptikóterous) ιδεοληπτικότερες (ideoliptikóteres) ιδεοληπτικότερα (ideoliptikótera) vocative ιδεοληπτικότερε (ideoliptikótere) ιδεοληπτικότερη (ideoliptikóteri) ιδεοληπτικότερο (ideoliptikótero) ιδεοληπτικότεροι (ideoliptikóteroi) ιδεοληπτικότερες (ideoliptikóteres) ιδεοληπτικότερα (ideoliptikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ιδεοληπτικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ιδεοληπτικότατος (ideoliptikótatos) ιδεοληπτικότατη (ideoliptikótati) ιδεοληπτικότατο (ideoliptikótato) ιδεοληπτικότατοι (ideoliptikótatoi) ιδεοληπτικότατες (ideoliptikótates) ιδεοληπτικότατα (ideoliptikótata) genitive ιδεοληπτικότατου (ideoliptikótatou) ιδεοληπτικότατης (ideoliptikótatis) ιδεοληπτικότατου (ideoliptikótatou) ιδεοληπτικότατων (ideoliptikótaton) ιδεοληπτικότατων (ideoliptikótaton) ιδεοληπτικότατων (ideoliptikótaton) accusative ιδεοληπτικότατο (ideoliptikótato) ιδεοληπτικότατη (ideoliptikótati) ιδεοληπτικότατο (ideoliptikótato) ιδεοληπτικότατους (ideoliptikótatous) ιδεοληπτικότατες (ideoliptikótates) ιδεοληπτικότατα (ideoliptikótata) vocative ιδεοληπτικότατε (ideoliptikótate) ιδεοληπτικότατη (ideoliptikótati) ιδεοληπτικότατο (ideoliptikótato) ιδεοληπτικότατοι (ideoliptikótatoi) ιδεοληπτικότατες (ideoliptikótates) ιδεοληπτικότατα (ideoliptikótata)

Derived terms

• ιδεοληπτικά (ideoliptiká, adverb)
• ιδεοληπτικές f pl (ideoliptikés, “fixations”)
• ιδεοληπτική f (ideoliptikí, “neurosis”)
• ιδεοληπτικοί m pl (ideoliptikoí, “fanatics”)

Related terms

• ιδεοληψία f (ideolipsía, “obsession”)

and see: ιδέα (idéa), λήψη (lípsi), and λαμβάνω (lamváno)

See also

• French idée fixe (frequently used in Greek)
• psychiatric terms
  • παρανοϊκός (paranoïkós)
  • φοβικός (fovikós)
  • ψυχαναγκαστικός (psychanagkastikós)

Further reading

• ιδεοληπτικός - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)