παρανοϊκός
Greek
[edit]Adjective
[edit]παρανοϊκός • (paranoïkós) m (feminine παρανοϊκή, neuter παρανοϊκό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | παρανοϊκός (paranoïkós) | παρανοϊκή (paranoïkí) | παρανοϊκό (paranoïkó) | παρανοϊκοί (paranoïkoí) | παρανοϊκές (paranoïkés) | παρανοϊκά (paranoïká) | |
| genitive | παρανοϊκού (paranoïkoú) | παρανοϊκής (paranoïkís) | παρανοϊκού (paranoïkoú) | παρανοϊκών (paranoïkón) | παρανοϊκών (paranoïkón) | παρανοϊκών (paranoïkón) | |
| accusative | παρανοϊκό (paranoïkó) | παρανοϊκή (paranoïkí) | παρανοϊκό (paranoïkó) | παρανοϊκούς (paranoïkoús) | παρανοϊκές (paranoïkés) | παρανοϊκά (paranoïká) | |
| vocative | παρανοϊκέ (paranoïké) | παρανοϊκή (paranoïkí) | παρανοϊκό (paranoïkó) | παρανοϊκοί (paranoïkoí) | παρανοϊκές (paranoïkés) | παρανοϊκά (paranoïká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παρανοϊκός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παρανοϊκός, etc.)
Noun
[edit]παρανοϊκός • (paranoïkós) m (plural παρανοϊκοί, feminine παρανοϊκή)