θυμωμένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of θυμώνω (thymóno, “to anger, I make angry”), a verb without passive voice forms.
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]θυμωμένος • (thymoménos) m (feminine θυμωμένη, neuter θυμωμένο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | θυμωμένος (thymoménos) | θυμωμένη (thymoméni) | θυμωμένο (thymoméno) | θυμωμένοι (thymoménoi) | θυμωμένες (thymoménes) | θυμωμένα (thymoména) | |
| genitive | θυμωμένου (thymoménou) | θυμωμένης (thymoménis) | θυμωμένου (thymoménou) | θυμωμένων (thymoménon) | θυμωμένων (thymoménon) | θυμωμένων (thymoménon) | |
| accusative | θυμωμένο (thymoméno) | θυμωμένη (thymoméni) | θυμωμένο (thymoméno) | θυμωμένους (thymoménous) | θυμωμένες (thymoménes) | θυμωμένα (thymoména) | |
| vocative | θυμωμένε (thymoméne) | θυμωμένη (thymoméni) | θυμωμένο (thymoméno) | θυμωμένοι (thymoménoi) | θυμωμένες (thymoménes) | θυμωμένα (thymoména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θυμωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θυμωμένος, etc.)
Synonyms
[edit]- οργισμένος (orgisménos, “enraged”, participle)
Related terms
[edit]- θυμώδης (thymódis)
Further reading
[edit]- θυμωμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language