Jump to content

θεωρητικός

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From θεωρέω (theōréō) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

θεωρητῐκός (theōrētĭkósm (feminine θεωρητῐκή, neuter θεωρητῐκόν); first/second declension

  1. contemplative, speculative, fond of contemplating [with genitive]
  2. ingenious
  3. allegorical

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Greek: θεωρητικός (theoritikós)
  • Latin: theorēticus (see there for further descendants)

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek θεωρητικός (theōrētikós)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /θe.o.ɾi.tiˈkos/
  • Rhymes: -os
  • Hyphenation: θε‧ω‧ρη‧τι‧κός

Adjective

[edit]

θεωρητικός (theoritikósm (feminine θεωρητική, neuter θεωρητικό)

  1. theoretical, abstract
  2. hypothetical, imaginary
  3. (nominalized) theorist, theoretician

Declension

[edit]
Declension of θεωρητικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative θεωρητικός (theoritikós) θεωρητική (theoritikí) θεωρητικό (theoritikó) θεωρητικοί (theoritikoí) θεωρητικές (theoritikés) θεωρητικά (theoritiká)
genitive θεωρητικού (theoritikoú) θεωρητικής (theoritikís) θεωρητικού (theoritikoú) θεωρητικών (theoritikón) θεωρητικών (theoritikón) θεωρητικών (theoritikón)
accusative θεωρητικό (theoritikó) θεωρητική (theoritikí) θεωρητικό (theoritikó) θεωρητικούς (theoritikoús) θεωρητικές (theoritikés) θεωρητικά (theoritiká)
vocative θεωρητικέ (theoritiké) θεωρητική (theoritikí) θεωρητικό (theoritikó) θεωρητικοί (theoritikoí) θεωρητικές (theoritikés) θεωρητικά (theoritiká)
[edit]