θεοποιώ
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek θεοποιῶ (theopoiô).[1] By surface analysis, θε(ός) (the(ós)) + -ο- (-o-) + ποιώ (poió).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]θεοποιώ • (theopoió) (past θεοποίησα, passive θεοποιούμαι, ppp θεοποιημένος)
- (transitive) to deify
Conjugation
[edit]θεοποιώ, θεοποιούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | θεοποιώ | θεοποιήσω | θεοποιούμαι | θεοποιηθώ |
| 2 sg | θεοποιείς | θεοποιήσεις | θεοποιείσαι | θεοποιηθείς |
| 3 sg | θεοποιεί | θεοποιήσει | θεοποιείται | θεοποιηθεί |
| 1 pl | θεοποιούμε | θεοποιήσουμε, [-ομε] | θεοποιούμαστε, θεοποιόμαστε | θεοποιηθούμε |
| 2 pl | θεοποιείτε | θεοποιήσετε | θεοποιείστε, (θεοποιόσαστε) | θεοποιηθείτε |
| 3 pl | θεοποιούν(ε) | θεοποιήσουν(ε) | θεοποιούνται | θεοποιηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | θεοποιούσα | θεοποίησα | θεοποιούμουν(α), θεοποιόμουν(α) | θεοποιήθηκα |
| 2 sg | θεοποιούσες | θεοποίησες | [θεοποιούσουν(α)], θεοποιόσουν(α) | θεοποιήθηκες |
| 3 sg | θεοποιούσε | θεοποίησε | θεοποιούνταν, θεοποιόταν(ε), {θεοποιείτο} | θεοποιήθηκε |
| 1 pl | θεοποιούσαμε | θεοποιήσαμε | θεοποιούμασταν, (‑ούμαστε), θεοποιόμασταν, (‑όμαστε) | θεοποιηθήκαμε |
| 2 pl | θεοποιούσατε | θεοποιήσατε | [θεοποιούσασταν, (‑ούσαστε)], θεοποιόσασταν, (‑όσαστε) | θεοποιηθήκατε |
| 3 pl | θεοποιούσαν(ε) | θεοποίησαν, θεοποιήσαν(ε) | θεοποιούνταν, θεοποιόνταν(ε), (θεοποιόντουσαν), {θεοποιούντο} | θεοποιήθηκαν, θεοποιηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα θεοποιώ ➤ | θα θεοποιήσω ➤ | θα θεοποιούμαι ➤ | θα θεοποιηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα θεοποιείς, … | θα θεοποιήσεις, … | θα θεοποιείσαι, … | θα θεοποιηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … θεοποιήσει έχω, έχεις, … θεοποιημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … θεοποιηθεί είμαι, είσαι, … θεοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … θεοποιήσει είχα, είχες, … θεοποιημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … θεοποιηθεί ήμουν, ήσουν, … θεοποιημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … θεοποιήσει θα έχω, θα έχεις, … θεοποιημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … θεοποιηθεί θα είμαι, θα είσαι, … θεοποιημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | θεοποίησε | — | θεοποιήσου |
| 2 pl | θεοποιείτε | θεοποιήστε | θεοποιείστε | θεοποιηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | θεοποιώντας ➤ | θεοποιούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας θεοποιήσει ➤ | θεοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | θεοποιήσει | θεοποιηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- θεοποίηση f (theopoíisi, “deification”)
- and see: θεός m (theós, “god”)
References
[edit]- ^ θεοποιώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- θεοποιώ - Kriaras, Emmanuel (1969-) Επιτομή του Λεξικού της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (Epitomí tou Lexikoú tis Mesaionikís Ellinikís Dimódous Grammateías) [Concise Dictionary of the Kriaras' Dictionary of Medieval Vulgar Greek Literature (1100–1669) Vols. 1–14. Vols 15- under I. Kazazes.)] (in Greek), Thessaloniki: Centre for the Greek language Online edition (abbreviations) Printed edition 2022: 22 vols.)