εύρωστος

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὔρωστος (eúrōstos), from εὖ (eû) + ῥώννυμι (rhṓnnumi).

Adjective

εύρωστος • (évrostos) m (feminine εύρωστη, neuter εύρωστο)

1. robust, stalwart

   Synonym: γερός (gerós)

   Antonym: άρρωστος (árrostos)

Declension

Declension of εύρωστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εύρωστος •	εύρωστη •	εύρωστο •	εύρωστοι •	εύρωστες •	εύρωστα •
genitive	εύρωστου •	εύρωστης •	εύρωστου •	εύρωστων •	εύρωστων •	εύρωστων •
accusative	εύρωστο •	εύρωστη •	εύρωστο •	εύρωστους •	εύρωστες •	εύρωστα •
vocative	εύρωστε •	εύρωστη •	εύρωστο •	εύρωστοι •	εύρωστες •	εύρωστα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύρωστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύρωστος, etc.)

Related terms

• see: άρρωστος (árrostos, “ill, sick”)

Further reading

• εύρωστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language