εύρωστος

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὔρωστος (eúrōstos), from εὖ (eû) + ῥώννυμι (rhṓnnumi).

Adjective

εύρωστος • (évrostos) m (feminine εύρωστη, neuter εύρωστο)

1. robust, stalwart

   Synonym: γερός (gerós)

   Antonym: άρρωστος (árrostos)

Declension

Declension of εύρωστος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εύρωστος (évrostos)	εύρωστη (évrosti)	εύρωστο (évrosto)		εύρωστοι (évrostoi)	εύρωστες (évrostes)	εύρωστα (évrosta)
genitive	εύρωστου (évrostou)	εύρωστης (évrostis)	εύρωστου (évrostou)		εύρωστων (évroston)	εύρωστων (évroston)	εύρωστων (évroston)
accusative	εύρωστο (évrosto)	εύρωστη (évrosti)	εύρωστο (évrosto)		εύρωστους (évrostous)	εύρωστες (évrostes)	εύρωστα (évrosta)
vocative	εύρωστε (évroste)	εύρωστη (évrosti)	εύρωστο (évrosto)		εύρωστοι (évrostoi)	εύρωστες (évrostes)	εύρωστα (évrosta)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύρωστος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύρωστος, etc.)

Related terms

• see: άρρωστος (árrostos, “ill, sick”)

Further reading

• εύρωστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language