ευτύχημα
See also: εὐτύχημα
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek εὐτύχημα (eutúkhēma).[1] By surface analysis, ευτυχώ (eftychó) + -μα (-ma).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ευτύχημα • (eftýchima) n (plural ευτυχήματα)
- fortunate occurrence, good thing, piece of good luck, stroke of luck
- Antonym: δυστύχημα n (dystýchima)
- είναι ευτύχημα ότι/που […]
- eínai eftýchima óti/pou […]
- it's fortunate/a good thing that […]
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ευτύχημα (eftýchima) | ευτυχήματα (eftychímata) |
| genitive | ευτυχήματος (eftychímatos) | ευτυχημάτων (eftychimáton) |
| accusative | ευτύχημα (eftýchima) | ευτυχήματα (eftychímata) |
| vocative | ευτύχημα (eftýchima) | ευτυχήματα (eftychímata) |
Related terms
[edit]- ευτυχής (eftychís)
- ευτυχία f (eftychía)
- ευτυχισμένος (eftychisménos)
- ευτυχώ (eftychó)
- ευτυχώς (eftychós)
References
[edit]- ^ ευτύχημα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language