ευαίσθητος

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὐαίσθητος (euaísthētos); By surface analysis, ευ (ef, “good, well”) +‎ αισθητός (aisthitós, “sensible”).

Adjective

ευαίσθητος • (evaísthitos) m (feminine ευαίσθητη, neuter ευαίσθητο)

1. sensitive, delicate, soft-hearted, touchy
2. sentient

Declension

Declension of ευαίσθητος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ευαίσθητος (evaísthitos)	ευαίσθητη (evaísthiti)	ευαίσθητο (evaísthito)		ευαίσθητοι (evaísthitoi)	ευαίσθητες (evaísthites)	ευαίσθητα (evaísthita)
genitive	ευαίσθητου (evaísthitou)	ευαίσθητης (evaísthitis)	ευαίσθητου (evaísthitou)		ευαίσθητων (evaísthiton)	ευαίσθητων (evaísthiton)	ευαίσθητων (evaísthiton)
accusative	ευαίσθητο (evaísthito)	ευαίσθητη (evaísthiti)	ευαίσθητο (evaísthito)		ευαίσθητους (evaísthitous)	ευαίσθητες (evaísthites)	ευαίσθητα (evaísthita)
vocative	ευαίσθητε (evaísthite)	ευαίσθητη (evaísthiti)	ευαίσθητο (evaísthito)		ευαίσθητοι (evaísthitoi)	ευαίσθητες (evaísthites)	ευαίσθητα (evaísthita)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευαίσθητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευαίσθητος, etc.)

Derived terms

• απευαισθητοποίηση f (apevaisthitopoíisi, “desensitisation”)
• απευαισθητοποιώ (apevaisthitopoió, “I desensitise”)
• ευαισθητοποιημένος (evaisthitopoiiménos, “sensitised”)
• ευαισθητοποίηση f (evaisthitopoíisi, “sensitisation”)
• ευαισθητοποιώ (evaisthitopoió, “to sensitise, to make sensitive”)

 

Related terms

• ευαισθησία f (evaisthisía)