επιτακτικός

Greek

Adjective

επιτακτικός • (epitaktikós) m (feminine επιτακτική, neuter επιτακτικό)

1. imperative, authoritative, mandatory

Declension

Declension of επιτακτικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	επιτακτικός (epitaktikós)	επιτακτική (epitaktikí)	επιτακτικό (epitaktikó)		επιτακτικοί (epitaktikoí)	επιτακτικές (epitaktikés)	επιτακτικά (epitaktiká)
genitive	επιτακτικού (epitaktikoú)	επιτακτικής (epitaktikís)	επιτακτικού (epitaktikoú)		επιτακτικών (epitaktikón)	επιτακτικών (epitaktikón)	επιτακτικών (epitaktikón)
accusative	επιτακτικό (epitaktikó)	επιτακτική (epitaktikí)	επιτακτικό (epitaktikó)		επιτακτικούς (epitaktikoús)	επιτακτικές (epitaktikés)	επιτακτικά (epitaktiká)
vocative	επιτακτικέ (epitaktiké)	επιτακτική (epitaktikí)	επιτακτικό (epitaktikó)		επιτακτικοί (epitaktikoí)	επιτακτικές (epitaktikés)	επιτακτικά (epitaktiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επιτακτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επιτακτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative επιτακτικότερος (epitaktikóteros) επιτακτικότερη (epitaktikóteri) επιτακτικότερο (epitaktikótero) επιτακτικότεροι (epitaktikóteroi) επιτακτικότερες (epitaktikóteres) επιτακτικότερα (epitaktikótera) genitive επιτακτικότερου (epitaktikóterou) επιτακτικότερης (epitaktikóteris) επιτακτικότερου (epitaktikóterou) επιτακτικότερων (epitaktikóteron) επιτακτικότερων (epitaktikóteron) επιτακτικότερων (epitaktikóteron) accusative επιτακτικότερο (epitaktikótero) επιτακτικότερη (epitaktikóteri) επιτακτικότερο (epitaktikótero) επιτακτικότερους (epitaktikóterous) επιτακτικότερες (epitaktikóteres) επιτακτικότερα (epitaktikótera) vocative επιτακτικότερε (epitaktikótere) επιτακτικότερη (epitaktikóteri) επιτακτικότερο (epitaktikótero) επιτακτικότεροι (epitaktikóteroi) επιτακτικότερες (epitaktikóteres) επιτακτικότερα (epitaktikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επιτακτικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative επιτακτικότατος (epitaktikótatos) επιτακτικότατη (epitaktikótati) επιτακτικότατο (epitaktikótato) επιτακτικότατοι (epitaktikótatoi) επιτακτικότατες (epitaktikótates) επιτακτικότατα (epitaktikótata) genitive επιτακτικότατου (epitaktikótatou) επιτακτικότατης (epitaktikótatis) επιτακτικότατου (epitaktikótatou) επιτακτικότατων (epitaktikótaton) επιτακτικότατων (epitaktikótaton) επιτακτικότατων (epitaktikótaton) accusative επιτακτικότατο (epitaktikótato) επιτακτικότατη (epitaktikótati) επιτακτικότατο (epitaktikótato) επιτακτικότατους (epitaktikótatous) επιτακτικότατες (epitaktikótates) επιτακτικότατα (epitaktikótata) vocative επιτακτικότατε (epitaktikótate) επιτακτικότατη (epitaktikótati) επιτακτικότατο (epitaktikótato) επιτακτικότατοι (epitaktikótatoi) επιτακτικότατες (epitaktikótates) επιτακτικότατα (epitaktikótata)

See also

• επίσημος (epísimos)
• προστακτικός (prostaktikós)