επαρχία

See also: ἐπαρχία

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἐπαρχία (eparkhía) from Latin provincia. Also, semantic loan from French province, préfecture.^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /e.paɾˈçi.a/
Hyphenation: ε‧παρ‧χί‧α

Noun

επαρχία • (eparchía) f (plural επαρχίες)

province
eparchy, an administrative area in Greece; hundred.
a bishop's province
collectively, the provinces; any region away from the capital

Usage notes

(administrative area): Each επαρχία (eparchía, “eparchy”) is a subdivision of a νομός (nomós, “nome”), a number of which make up a περιφέρεια (periféreia, “periphery”).

Declension

Declension of **επαρχία**
	singular	plural
nominative	επαρχία (eparchía)	επαρχίες (eparchíes)
genitive	επαρχίας (eparchías)	επαρχιών (eparchión)
accusative	επαρχία (eparchía)	επαρχίες (eparchíes)
vocative	επαρχία (eparchía)	επαρχίες (eparchíes)

Derived terms

επαρχιακός (eparchiakós, “provincial”)
επαρχιώτης m (eparchiótis, “naive person, provincial”)
επαρχιώτικος (eparchiótikos, “provincial”)
επαρχιώτισσα f (eparchiótissa, “naive person, provincial”)
έπαρχος m (éparchos, “eparch”)

References

^ επαρχία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language