επίπεδο

Greek

Etymology 1

From Ancient Greek ἐπίπεδον (epípedon).

Noun

επίπεδο • (epípedo) n (plural επίπεδα)

1. (geometry) plane, level
2. standard, level

   διανοητικό επίπεδο (intellectual level)

Declension

Declension of επίπεδο

	singular	plural
nominative	επίπεδο (epípedo)	επίπεδα (epípeda)
genitive	επιπέδου (epipédou) επίπεδου (epípedou)	επιπέδων (epipédon)
accusative	επίπεδο (epípedo)	επίπεδα (epípeda)
vocative	επίπεδο (epípedo)	επίπεδα (epípeda)

Derived terms

• συνεπίπεδος (synepípedos)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

επίπεδο • (epípedo)

1. accusative masculine singular of επίπεδος (epípedos)
2. nominative/accusative/vocative neuter singular of επίπεδος (epípedos)

Further reading

• επίπεδο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language