εξόριστος

Greek

Adjective

εξόριστος • (exóristos) m (feminine εξόριστη, neuter εξόριστο)

1. exiled

Declension

Declension of εξόριστος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εξόριστος (exóristos)	εξόριστη (exóristi)	εξόριστο (exóristo)		εξόριστοι (exóristoi)	εξόριστες (exóristes)	εξόριστα (exórista)
genitive	εξόριστου (exóristou)	εξόριστης (exóristis)	εξόριστου (exóristou)		εξόριστων (exóriston)	εξόριστων (exóriston)	εξόριστων (exóriston)
accusative	εξόριστο (exóristo)	εξόριστη (exóristi)	εξόριστο (exóristo)		εξόριστους (exóristous)	εξόριστες (exóristes)	εξόριστα (exórista)
vocative	εξόριστε (exóriste)	εξόριστη (exóristi)	εξόριστο (exóristo)		εξόριστοι (exóristoi)	εξόριστες (exóristes)	εξόριστα (exórista)

Related terms

• see: εξορίζω (exorízo, “to exile”)

Noun

εξόριστος • (exóristos) m (plural εξόριστοι, feminine εξόριστη)

1. exile, an exiled person

Declension

	singular	plural
nominative	εξόριστος (exóristos)	εξόριστοι (exóristoi)
genitive	εξόριστου (exóristou) εξορίστου (exorístou)	εξόριστων (exóriston) εξορίστων (exoríston)
accusative	εξόριστο (exóristo)	εξόριστους (exóristous) εξορίστους (exorístous)
vocative	εξόριστε (exóriste)	εξόριστοι (exóristoi)

Second forms are formal.