εξαίρετος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek ἐξαίρετος (exaíretos),[1] from εξ- (ex-) +‎ αἱρῶ (hairô) +‎ -τος (-tos).

Pronunciation

[edit]
This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!

Adjective

[edit]

εξαίρετος • (exaíretos) m (feminine εξαίρετη, neuter εξαίρετο)

  1. excellent, fine, first-class; exceptional, unusual, great
    Synonym: εξαιρετικός (exairetikós)

Declension

[edit]
Declension of εξαίρετος
number 
case \ gender  		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative εξαίρετος • εξαίρετη • εξαίρετο • εξαίρετοι • εξαίρετες • εξαίρετα •
genitive εξαίρετου • εξαίρετης • εξαίρετου • εξαίρετων • εξαίρετων • εξαίρετων •
accusative εξαίρετο • εξαίρετη • εξαίρετο • εξαίρετους • εξαίρετες • εξαίρετα •
vocative εξαίρετε • εξαίρετη • εξαίρετο • εξαίρετοι • εξαίρετες • εξαίρετα •
[edit]

References

[edit]
  1. ^ εξαίρετος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=εξαίρετος&oldid=80955530"