εξαίρετος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek ἐξαίρετος (exaíretos),[1] from εξ- (ex-) + αἱρῶ (hairô) + -τος (-tos).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]εξαίρετος • (exaíretos) m (feminine εξαίρετη, neuter εξαίρετο)
- excellent, fine, first-class; exceptional, unusual, great
- Synonym: εξαιρετικός (exairetikós)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εξαίρετος (exaíretos) | εξαίρετη (exaíreti) | εξαίρετο (exaíreto) | εξαίρετοι (exaíretoi) | εξαίρετες (exaíretes) | εξαίρετα (exaíreta) | |
| genitive | εξαίρετου (exaíretou) | εξαίρετης (exaíretis) | εξαίρετου (exaíretou) | εξαίρετων (exaíreton) | εξαίρετων (exaíreton) | εξαίρετων (exaíreton) | |
| accusative | εξαίρετο (exaíreto) | εξαίρετη (exaíreti) | εξαίρετο (exaíreto) | εξαίρετους (exaíretous) | εξαίρετες (exaíretes) | εξαίρετα (exaíreta) | |
| vocative | εξαίρετε (exaírete) | εξαίρετη (exaíreti) | εξαίρετο (exaíreto) | εξαίρετοι (exaíretoi) | εξαίρετες (exaíretes) | εξαίρετα (exaíreta) | |
Related terms
[edit]- see: εξαιρετικός (exairetikós)
References
[edit]- ^ εξαίρετος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language