εναλλαγή
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek ἐναλλαγή (enallagḗ, “exchange; variety”), with semantic loan from French alternance and alternation.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]εναλλαγή • (enallagí) f (plural εναλλαγές)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εναλλαγή (enallagí) | εναλλαγές (enallagés) |
| genitive | εναλλαγής (enallagís) | εναλλαγών (enallagón) |
| accusative | εναλλαγή (enallagí) | εναλλαγές (enallagés) |
| vocative | εναλλαγή (enallagí) | εναλλαγές (enallagés) |
Related terms
[edit]- εναλλακτικός (enallaktikós)
- εναλλακτικώς (enallaktikós)
- εναλλάξ (enalláx)
- εναλλάσσω (enallásso)
References
[edit]- ^ εναλλαγή, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language